zaterdag 31 december 2016

Behind the scenes 307

Alvast een verhaal voor het nieuwe jaar. Ik weet eigenlijk niet of het aan mijn eigen voorwaarden voldoet, ik heb geen kans gehad om de wordcount eroverheen te gooien,

Fijn nieuw jaar iedereen!!!

xxx'jes
Eszie



 Suske en Wiske Fanfiction
Behind the scenes
307: Rillende Rots


Het was een prachtige middag in januari. Hoewel de sneeuw nog steeds ver te zoeken was, was het op het kantoor waar Sidonia werkte toch ijskoud. Al de hele dag was het koud op het kantoor en al snel waren ze er achter gekomen dat de verwarming het niet meer deed.

Sidonia wreef even in haar handen. Het meeste personeel was het kantoor ontvlucht en de paar pechvogels die waren achtergebleven, hielden zich warm met koppen koffie en warme chocolademelk.

Sidonia wilde net een nieuwe mail beantwoorden wanneer haar baas, Martin, zijn kantoor uitliep. Met een diepe zucht haalde hij een hand door zijn grijze haren en keek naar Sidonia. "Ik krijg het idee dat de hele stad zonder stroom zit. Ik krijg geen enkele monteur te pakken."

Sidonia keek even verbaasd naar haar computer. Ze werkte dan wel op een laptop, want dan kon ze thuis eventueel ook nog even werken, maar die hing de hele dag al aan de stroom. Daarnaast was het nog steeds licht in het kantoor. "Als dat al zo is, dan hebben wij daar geen last van."

Martin keek om zich heen en grinnikte. "Je weet wat ik bedoel. Ik ga even koffie halen en dan ga ik weer op zoek naar een goede monteur. Wil jij ook koffie?"

Sidonia knikte. Normaal was ze een beetje huiverig over het meenemen van koffie naar haar bureau, maar voor deze kou kon er wel een uitzondering gemaakt worden.

Martin was net weg wanneer Sidonia's mobiel af ging. Wiske had een tijdje geleden een groepsapp gemaakt met haar, Suske, Lambik, Jerom, Barabas en Sidonia natuurlijk. En na twee dagen had Wiske al spijt. Want de meeste berichten die op de app verschenen waren van Lambik. Vaak was hij dan iets kwijt of hij had een flauwe grap gehoord die hij vaak ook nog verkeerd vertelde.

Dus Sidonia besloot het geluid even te negeren.

Alhoewel, al snel volgden er meer geluidjes op het eerste geluid. Als Lambik dan al iets had gezegd, dan was het belangrijk of het was iemand anders deze keer. Want op een flauwe grap werd al geen antwoord meer gegeven.

Sidonia pakte haar mobiel en bekeek de berichten. Barabas ging binnenkort naar de Belgische Ardennen voor een archeologische opgraving en hij was benieuwd of de rest mee wilden. Suske en Wiske hadden al meteen gereageerd dat ze dan mooi parapente konden vliegen.

Sidonia dacht even na. Het zou pas over enkele weken zijn en het was eigenlijk niet zo'n slecht idee. Ze konden wel een weekend over komen. Ze antwoordde terug dat ze vrijdagmiddag met Suske en Wiske zou komen en dan ging ze zondagavond weer terug naar huis. Zo hoefde ze ook geen vrij te vragen en de mannen moesten zelf maar even kijken wat ze gingen doen.

Sidonia wilde haar mobiel net weer in haar tas stoppen toen ze zich ineens iets bedacht. Lambik en Jerom klusten van tijd tot tijd nog steeds en Martin had nog niemand kunnen bereiken.

"Dank je, Martin." zei Sidonia wanneer Martin een kop koffie op haar bureau neerzette. "Voor je weer verder gaat bellen, ik heb alvast één nummer waar je mee kunt beginnen."

Martin keek haar verbaasd aan. "Dat zou fantastisch zijn! Wie is het?"

"Lambik. Hij en Jerom klussen vaak nog bij en ik denk dat ze dit klusje ook wel kunnen klaren."

Meteen pakte Martin zijn mobiel en belde Lambik op. "Je bent een engel!" zei Martin nog tegen Sidonia voordat hij zijn kantoor in liep.

Sidonia glimlachte. Het was fijn om binnen een korte tijd een goede band tussen collega's op te bouwen. En al helemaal met je baas. 

Nadat ze weer een tijdje aan het werk was, kwam er iemand bij haar bureau staan.

"Anyone seeing you in that outfit, Moneypenny, would most certainly be discouraged from leaving the country"

Er was er maar één die haar een quote van James Bond zou toespelen. Sidonia keek op van haar werk en zag Lambik voor haar staan met een grote grijns op zijn gezicht. "Flattery will get you nowhere - but don't stop trying."

"Hoe bevalt je werk hier, Sidonie?" zei hij terwijl hij aan haar kant van het bureau ging staan.

Sidonia glimlachte. "Het bevalt me prima. De mensen zijn aardig en het werk is uitdagend. Het is fijn om weer iets vast te hebben." Ze draaide zich om naar Lambik, die nu op het punt van haar bureau zat. En heel even kreeg ze het gevoel alsof ze in een James Bond film zat.

Waarom ook niet? Moneypenny en ik hebben allebei een onmogelijke liefde. 

"Dus, Mr. Bond, je gaat zo aan het werk?"

Lambik grinnikte. "Jerom is al aan het kijken wat het kan zijn. Ik ga even met Martin praten wat hij denkt dat er is gebeurd."

"Lambik, zou je mij kunnen helpen met het vinden van een oplossing in plaats van te flirten met mijn secretaresse en haar van het werk te houden?" klonk er ineens uit het kantoor van Martin.

Lambik sprong op van het bureau en zei snel gedag tegen Sidonia. Sidonia kon zweren dat Lambik rode oren begon te krijgen en ze schoot even in de lach. En heel even voelde ze zich echt als Miss Moneypenny.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten