maandag 6 februari 2017

Behind the scenes - 311

Sorry, een paar dagen later dan eigenlijk de bedoeling was. Ik heb het afgelopen weekend best druk gehad met werk en ook met het regelen van mijn trouwdag.... Komt stiekem toch veel bij kijken.




Suske en Wiske Fanfiction
Behind the scenes
311: De Stuivende Stad



Sidonia ging met een zucht aan haar bureau zitten. De dag ervoor begon al hectisch en vandaag was niet veel beter geworden. Ze was iets later dan normaal het kantoor binnen gekomen. Ze had aan Martin laten weten dat ze iets later zou beginnen, want ze moest ineens nog een hele grote stapel oud papier wegwerken.

Want als Lambik iets deed, dan was dat heel vaak over de top. Dat gold ook voor het feit dat hij de politiek in ging. Want Sidonia's huis lag die middag ervoor vol met allerlei flyers die Lambik had meegenomen. Helaas had Lambik die enorme berg flyers niet meer weggehaald.

Hoeveel ze ook van Lambik hield, die flyers stonden nu allemaal bij het oud papier met een mooie strik er om heen.

Sidonia was ook blij dat Suske en Wiske Lambik een beetje in de gaten wilden houden, want nu die berg in Antwerpen er ook nog was, wist Sidonia bijna zeker dat het fout zou gaan.

Sidonia dacht even na en ze keek naar het kantoor van Martin. Ze had eigenlijk verwacht dat ze later op het kantoor zou zijn en had nog genoeg tijd speling om nog even koffie te halen. Ze besloot om dan ook maar meteen koffie te halen voor Martin en dan te vragen wat er gedaan moest worden, want het zag er naar uit dat het een drukke dag zou worden.

Sidonia liep naar de koffiemachine en terwijl het apparaat bezig was, keek Sidonia om zich heen. Op het moment was het rustig. Martin had haar al verteld dat hij vrijwel alle vaste krachten naar Antwerpen had gestuurd. Voornamelijk Evanthe en Samantha waren continue bij de berg geweest.

Sidonia pakte de koppen koffie en wilde net terug naar haar plek lopen wanneer een stem haar tegenhield.

"Wat ben ik blij dat ik jou zie."

Margaritha kwam naar de machine toe en pakte een kop uit een van de kasten.

Sidonia glimlachte. "Lastig artikel?"

Margaritha was het type collega die als ze vast zat met een artikel, dat ze dan maar koffie ging halen en vaak een praatje dan maakte met wie dan ook, in de hoop dat ze dan nog inspiratie kreeg voor het artikel waar ze mee bezig was.

Margaritha zuchtte diep. "Het is echt erg. Ik probeer een artikel te schrijven over de Antwerpse economie en de berg, maar het enige wat ik nu kan schrijven is dat er bijna geen economie meer over is. Niemand meer lijkt een eigen zaak te hebben."

Sidonia knikte. De meesten waren Antwerpen ontvlucht. "Heb jij jezelf het dan niet te lastig gemaakt?" vroeg ze wanneer ze naar Sidonia's bureau liepen.

"Ik dacht dat er nog idioten zouden zijn die een slaatje uit die berg zouden slaan, maar tot nu toe heb ik niemand gevonden."

Sidonia zette de koppen koffie op haar bureau en liep naar de andere kant van het bureau.

"Hoe is het thuis?" vroeg Margaritha wanneer Sidonia haar laptop pakte. Margaritha had even behoefte aan een gesprek wat niet over die berg ging.

"Prima, Suske en Wiske houden Lambik een beetje in de gaten." Sidonia zette haar laptop op haar bureau en openede het. Een flyer vloog tussen haar laptop vandaan en Sidonia schudde zuchtend haar hoofd. Blijkbaar was er nog een verstekeling mee gekomen in haar tas en tussen haar laptop gekomen.

"Waarom houden ze Lambik in de gaten?"

Sidonia gaf Margaritha de flyer die ze net in haar tas vond. "Omdat mijnheer Lambik heeft besloten om zijn eigen politieke partij op te richten. Vrouwen aan de haard en keuken en meer bier. En dat waren niet eens de meest bijzondere punten van zijn agenda."

Margaritha bekeek de flyer en begon te glimlachen. "Maar dit kan wel de gek zijn die ik nodig heb voor mijn artikel. Mag ik...?"

Sidonia schoot in de lach. "Hou het alsjeblieft! Ik heb net alle flyers met moeite bij het oud papier gegooid. Ik denk trouwens dat hij de aandacht geweldig zal vinden."

Margaritha bedankte Sidonia en liep meteen weer naar haar eigen bureau.

Sidonia pakte de koppen koffie en liep het kantoor van Martin binnen.

Martin draaide zich om en glimlachte wanneer Sidonia hem een kop koffie gaf. "Dank je, daar was ik hard aan toe."

Sidonia grinnikte. "Je zag er inderdaad wel uit alsof je aan koffie toe was. Vertel, wat moet er gebeuren?"

Geen opmerkingen:

Een reactie posten