Suske en Wiske Fanfiction
Behind the scenes
Sidonia zat in haar tuin. Hoewel het nog fris was voor het jaar en ze dus met jas en al in de tuin zat, was dit ook wel met een reden.
Ze had Snoeffel en Gaffel van Barabas geleend. Barabas had immers haar brein even geleend en ze vond dat ze het recht had om de twee snoeshanen voor zichzelf te gebruiken.
En ze moest wel toegeven, dit was wel iets waar ze aan kon wennen. Ze hadden haar huis schoongemaakt, alles gewassen en gestreken en nu waren ze bezig met haar tuin. Aangezien Lambik het vaak weigerde om haar te helpen, was ze blij dat ze nu eindelijk hulp kreeg.
Ineens klonk er gerommel uit haar huis. Suske en Wiske waren nog op school, als alles goed was, dus was het niet moeilijk om te weten wie er nu door haar huis liep.
"Sidonie, staat er nog ergens een biertje voor mij?"
Op het moment dat Lambik's stem uit de keuken kwam, zag Sidonia Snoeffel en Gaffel opkijken van hun werk. Hoewel haar brein ervoor zorgde dat ze hard werkten, zorgde het er ook voor dat ze Lambik niet met rust wilden laten.
"Het staat in de koelkast, Lambik." Heel even had ze Lambik willen waarschuwen voor het feit dat Snoeffel en Gaffel er waren, maar ze liet haar duistere kant toe om niets te zeggen. Meer als wraak voor het feit dat Lambik altijd smoesjes vond om maar niet haar te hoeven helpen in de tuin.
Niet veel later kwam Lambik de tuin in. "Waarom zit jij eigenlijk in de tuin? Zo warm is het toch niet?"
Het duurde niet lang voordat Lambik door had waarom Sidonia met haar jas aan, met een kop thee en met een grote glimlach in de tuin zat.
"Waarom zijn die twee hier ook?" vroeg Lambik wanneer hij Snoeffel en Gaffel naar hem zag staren met een verliefde blik.
"Omdat ik nu eindelijk de hulp heb waar ik al maanden om heb gevraagd." zei Sidonia uitdagend. "Barabas heeft ze aan mij uitgeleend zodat ik ook een keer niets hoef te doen om het huis schoon te krijgen."
Sidonia keek naar Snoeffel en Gaffel die zeer verliefd naar Lambik keken en eigenlijk niets meer aan de tuin deden. "Excuseer."
Ze liep naar Snoeffel en Gaffel en zorgde er voor dat ze in hun blikveld stond. "Zouden jullie alsjeblieft door willen gaan met de tuin? Het zou fijn zijn als alles af zou komen voor het einde van de dag."
Net voor ze weg wilde lopen, bedacht ze ineens iets; iets wat er voor zou kunnen zorgen dat ze niet meer naar Lambik bleven kijken. "Onthoud wel dat Lambik aan mij toebehoort. Zet hem maar uit je hoofd of je krijgt het met mij te maken!" siste ze de mannen toe.
Hoewel ze niet altijd deze kans kreeg om haar rivalen zo toe te spreken, voelde het goed om het toch een keertje te kunnen doen.
Sidonia liep terug naar haar stoel en ging naast Lambik zitten. "Als het goed is blijven ze nu gewoon werken en heb je geen last meer van ze."
"Waarom heeft Barabas überhaupt jouw brein gekloond?"
Lambik nam een slok van zijn bier. Het maakte niet uit welk excuus Barabas had om Sidonia's brein te kopiëren, het beste was gewoon als hij het niet had gedaan. Nu zat Lambik naast Sidonia ook nog eens met Snoeffel en Gaffel opgescheept.
"Omdat ik een hardwerkende vrouw ben." was het antwoord.
"Maar ik ben de slimste, waarom..."
Sidonia schudde haar hoofd en even wist ze niet wat ze moest zeggen. Als ze iets verkeerds zou zeggen, dan zou ze Lambik op zijn tenen trappen, maar ze wilde ook niet zijn ego strelen. "Barabas heeft een werkster nodig, Lambik. Niet iemand die iedere klus bijna weigert."
Lambik gromde iets en nam nog maar een slok van zijn bier. Het was al een tijdje geen geheim meer voor hem dat Sidonia iets voor hem voelde. Beter nog, de laatste tijd was ze niet zo meer met hem bezig.
En was hij eindelijk van Sidonia min of meer af, kwamen Snoeffel en Gaffel met het brein van Sidonia om de hoek kijken.
Daarnaast was het niet de eerste keer dat dit hem overkwam. Een flinke tijd eerder had hij ook al te maken met Sidonia-klonen. Die waren nog erger, want die waren namelijk met z'n veertigen.... Nou ja, of met z'n vieren, Lambik wist het niet meer zeker.
"De volgende keer vraag ik aan Barabas of hij gewoon niet iemand anders kan klonen om zijn huis goedkoop te laten schoonmaken." gromde Lambik.
Sidonia keek naar Lambik, maar besloot er maar niet op in te gaan. Ze had geen zin meer in de lange discussies en alle hints die ze hem al jaren probeerde te geven. Ergens hoopte ze dat door Snoeffel en Gaffel Lambik zou inzien dat het eigenlijk nog niet zo slecht zou zijn om bij haar te zijn, maar blijkbaar was dit niet het geval.
Ze kon alleen nog maar hopen dat het ooit anders zou worden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten