Suske en Wiske Fanfiction
Behind the scenes
Sidonia zuchtte even. Het hele gedoe met Lambik had er voor gezorgd dat ze achter kwam met haar werk. Ze had Martin al gewaarschuwd dat het even zou duren voor ze weer aan het werk kon, maar fijn was het nu niet. Sowieso als Lambik weer eens een idee had, liep het altijd toch anders af dan zijn idee was.
Ze klopte op de deur van Martin. Ze had nog even de tijd om te werken voor ze met Lambik naar het theater zou gaan.
Martin keek op van zijn werk en gaf Sidonia een grote glimlach. "Ah, Sidonia, bedankt dat je vandaag weer kon komen. Je vervangster heeft haar best gedaan om zo veel mogelijk dingen weg te werken, maar er is nog steeds werk voor je over."
Sidonia glimlachte even. Het was altijd fijn om zo hartelijk te worden ontvangen door Martin. "Bedankt. Ik ga meteen aan de slag." ze keek even op de klok. "Wilde je ook een kop koffie?"
Martin bedankte en Sidonia liep zijn kantoor weer uit. Terwijl haar laptop aan het opstarten was, liep ze naar het koffiezetappartaat om voor zichzelf nog een kop koffie te schenken.
"Wat zie jij er prachtig uit."
Sidonia draaide zich om en zag Rosanne staan.
"Een beetje 'over-dressed' zelfs. Ga je straks met iemand uit?" vroeg Rosanne terwijl ze thee voor zichzelf in schonk.
Sidonia glimlachte even. "Na mijn werk komt Lambik me ophalen voor een avondje theater. Dus ik heb me alvast omgekleed zodat we meteen door konden rijden."
Sidonia keek naar de jonge vrouw. Martin had Rosanne ondertussen aangenomen om als part-timer de social media bij te houden. Rosanne was eigenlijk een van de weinige medewerkers die voornamelijk op het kantoor zat.
"Sinds wanneer is jouw haar eigenlijk azuur-blauw?" vroeg Sidonia ineens. Rosanne stond op het kantoor er om bekend dat ze van tijd tot tijd haar kapsel veranderde. Haar haren waren nu kort en azuur van kleur.
"Sinds een paar dagen." Rosanne haalde een hand door haar haren. "Ik moet wel zeggen dat ik het een leuke kleur vind." Heel even dacht Rosanne na. "Maar het ging nu even niet om mij. Jij gaat met Lambik dus naar het theater."
Sidonia zuchtte en pakte haar kop koffie. Ze was blij dat Samantha en Christina die dag niet werkten in het kantoor, als zij ook nog op het kantoor waren, dan was het hek namelijk helemaal van de dam.
"Het was mijn idee om langs het theater te gaan. Er zit verder geen bedoeling achter. Je spreekt te veel met Christina en Samantha."
Rosanne grinnikte even. "Zo erg is het toch niet? Ik weet dat je een oogje op Lambik hebt. Of in ieder geval had."
Sidonia keek naar Rosanne. Margaritha was eigenlijk de enige op het kantoor die precies wist hoe het tussen Sidonia en Lambik zat. Misschien had Rosanne een geprek tussen haar en Margaritha opgevangen dat ze nu iets meer wist dan Christina en Samantha.
"Ik had een oogje op Lambik." zuchtte Sidonia. "Sinds zijn avontuur met Cindy heb ik het maar opgegeven. Die man is onverbeterlijk."
Rosanne keek Sidonia verbaasd aan. "Je geeft het zomaar op? Een persoon kan veranderen."
Sidonia schudde haar hoofd. "Lambik zit anders in elkaar. Op dit moment vind ik het prima dat we vrienden zijn, maar meer zie ik ook niet meer gebeuren."
Sidonia zei Rosanne gedag en liep terug naar haar bureau. Ze dacht na over wat ze tegen Rosanne had gezegd. Had ze het echt opgegeven? Ze had het gevoel dat ze toch niet verder kwam dan vriendschap bij Lambik.
Daarnaast deed het nog steeds zeer wat Lambik had gedaan. Natuurlijk hoefde hij geen toestemming te vragen, maar hij wist dondersgoed dat ze van hem had gehouden en dat hij nu vrij snel van stapel was gelopen met Cindy.
Sidonia ging achter haar bureau zitten. Ze had nu geen tijd om over Lambik te denken. Het zou hopelijk een gezellige avond worden en meer vroeg ze ook niet dan een avondje weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten