zaterdag 14 september 2019

Behind the scenes - 345

Suske en Wiske Fanfiction
Behind the scenes
345: Operatie Siggy



De rust was weer terug in haar huis. Geen opdringerige hulpjes van oude vrouwtjes, geen charmante exen, alles was weer het oude. Toch bijna alles. Sidonia had immers de herinneringen van Roger in het donkerste hoekje van haar geheugen geplaatst.

Ze keek naar het doosje op haar schoot. Hoewel het nu dan leeg was, en eigenlijk geen doel meer had, wilde Sidonia het doosje nog niet weg doen. Het kwam uit een goede tijd waar ze alleen nog maar fijne herinneringen aan wilde hebben. Roger mocht dan wel haar hart uiteindelijk hebben gebroken, het was ook een tijd die ze niet had willen missen. Ze kon het doosje niet zomaar weggooien, er hingen te veel goede herinneringen aan vast.

"Waar denk je aan?"

Sidonia keek op en zag Lambik met twee koppen thee haar kant uit lopen. Terwijl Suske en Wiske aan het opknappen waren van het avontuur en Jerom naar huis was om zijn koffers in te pakken, had Lambik voor zichzelf en Sidonia thee gezet. Even om bij te komen van alles wat er de laatste tijd gebeurd was.

Ze keek hoe Lambik de kopjes op haar koffietafel zette. "Het is niets."zei Sidonia terwijl Lambik naast haar op de bank ging zitten. "Het is gewoon dat de tijd soms voorbij lijkt te vliegen."

Lambik glimlachte. "Zo ben je jong en onbezonnen en zo ben je..."

Sidonia's vernietigende blik zorgde ervoor dat Lambik zijn mond hield. "Ik bedoelde meer dat het soms lijkt of het ene avontuur het andere opvolgt." Ze keek naar het doosje in haar handen. "Ook al zijn er genoeg momenten geweest dat ik niet terug wilde kijken."

"Je hebt het over die Roger"

Er klonk wat jaloezie in Lambik's stem. "Daar heb ik het inderdaad over. Hoewel Roger nu twee keer mijn hart heeft gebroken, ik heb ook een mooie tijd met hem gehad."

Lambik nam een slok van zijn thee. "Wat had je gedaan als hij voor jou had gekozen?"

Sidonia zuchtte. "Dan had ik het wel opnieuw met hem willen proberen. Maar we zullen het nooit te weten komen nu. Hij heeft immers voor de ring gekozen."

Een stilte viel. Ergens had Sidonia gehoopt dat Roger voor haar zou kiezen, ook al was hij zo oud geworden. Maar, zoals meerdere mannen in haar leven, koos hij voor het geld. Ze plaatste het doosje op de tafel en pakte haar thee. Tijd om er niet meer bij stil te staan.

Lambik pakte zijn mobiel en leek al snel de wereld om hem heen te vergeten. Sidonia keek naar hem. Sinds ze had besloten om mannen weer een kans te geven, was Lambik eigenlijk de eerste die iets van genegenheid naar haar toe toonde. Lambik had zijn eigenaardigheden en soms zijn tekortkomingen, maar er was iets wat er voor zorgde dat Sidonia steeds weer bij hem kwam. En andersom zag ze het ook. Wat Lambik ook probeerde, hij kwam altijd weer bij haar.

"En als Roger die verjongingsmiddel had gebruikt? Zou je hem dan ook nog terug willen?"

Lambik's stem zorgde ervoor dat Sidonia's gedachtegang werd onderbroken. Het duurde dan ook even voor Lambik's vraag tot haar doordrong. "Hij mag dan wel zijn charmes zijn kwijtgeraakt over de jaren heen, maar het feit dat hij nog steeds die ring boven mij zou kiezen..." Sidonia schudde haar hoofd. "Nee, ik zou hem nooit meer terug willen."

"Misschien maar goed ook."

Lambik gaf zijn mobiel aan Sidonia. Verbaasd keek Sidonia naar het scherm. Een bijzondere foto vulde het scherm van de telefoon. Het was een foto van Roger, die eruit zag alsof hij zich had verkleed als schaap. De tekst onder de foto gaf als uitleg dat dit de bijwerking was geweest van de nieuwste creme. De foto was gelekt uit de fabriek, als voorzorg dat de mensen nooit deze bijzondere creme zou gaan kopen.

"Je was dus bijna met een koppig schaap getrouwd."zei Lambik met een grote glimlach.

Sidonia begon te lachen en gaf de telefoon weer terug aan Lambik. "Het is zijn verdiende loon."zei ze resoluut. "Hij was zo gefixeerd op het geld en uiterlijk dat hij de rest helemaal vergat."

Nu wilde ze hem zeker niet meer terug. Als Roger voor haar had gekozen, had Sidonia hem nog wel een kans willen geven. Maar die kans was voorbij. Hij koos voor het geld en zij was blij met wat ze nu had. Een fantastische familie en geweldige vrienden.

Nou ja, ze miste nog één ding. Sidonia keek even opzij waar Lambik zat en weer bezig was met zijn mobiel.

Zijn jaloezie sprak boekdelen. Alleen moest hij het zelf nog zien.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten