Suske en Wiske Fanfiction
Behind the scenes
Sidonia liep het kantoor binnen. Ze was er een tijdje tussenuit geweest om Annemarie's praktijk over te nemen. Dit was één van de weinige keren tot dan toe geweest dat Sidonia een lange tijd niet beschikbaar was om op het kantoor te kunnen werken. Martin had een tijdelijke vervanger gevonden en ingezet totdat Sidonia weer terug zou komen.Nu was alles weer normaal en kon Sidonia weer gewoon aan het werk op het kantoor.
Sidonia ging achter haar bureau zitten en haalde haar laptop tevoorschijn. Hoewel ze hem liever niet achter liet op het kantoor, moest ze dit keer wel voor de vervangster. Natuurlijk, ze zou er voorzichtig mee zijn, maar het was toch even een vervelend gevoel.
Gelukkig was het de dagen ervoor rustig geweest en was de vervangster best ver gekomen met alle afspraken te maken en alle mails te beantwoorden.
En het kwam wel goed uit dat het rustig was, want er was één collega waar Sidonia een appeltje mee te schillen had. Sidonia had in de krant gestaan en dat was iets waar ze niet blij mee was.
- Goed, eerst maar even bijkomen en eventuele afspraken bellen en mails beantwoorden -
Veel tijd om bij te komen kreeg ze niet. Terwijl ze bezig was met het beantwoorden van mails, kwam Christina bij haar bureau staan.
"Dus, Sidonia..." Christina keek naar haar collega. "Jij schijnt wat te hebben gehad met een voetballer."
Sidonia zuchtte en keek op van haar laptop. "Ik dacht dat jij die roddels nooit geloofde. Zeker niet als ze bij Ricardo vandaan kwamen."
Christina gaf Sidonia een grote glimlach. "Ditmaal was het niet alleen Ricardo die er over schreef. Het stond in verschillende bladen. Dus vertel... Hoe was het?"
Sidonia schudde haar hoofd en ging weer verder met haar werk. "Geen relatie, Chris. Hij was een patient van een goede vriendin van mij en ik had haar beloofd om te helpen. Trouwens, ik heb niet eens de tijd gehad om met überhaupt iemand een relatie te beginnen."
Samantha kwam ook bij Sidonia's bureau staan en had net de laatste zin van Sidonia opgevangen. "Dus jij en Lambik zijn nog steeds geen stel? Was hij niet jaloers toen hij de kranten las?"
Sidonia haalde diep adem. Ze was dol op haar collega's, maar zo kwam haar werk nooit af. Daarnaast leek het wel alsof Samantha en Christina haar probeerde te koppelen aan Lambik. Erg was het niet, maar het zou wel tervergeefse moeite zijn.
"Zo ver ik het weet, was Lambik niet jaloers. Als jullie het niet erg vinden, dan ga ik weer verder met mijn werk." Nog voor de vrouwen uit het zicht waren, vroeg Sidonia nog één ding aan haar collega's: "Als jullie Ricardo zien, willen jullie hem dan naar mij toe sturen?"
De vrouwen stemden in en Sidonia kon weer aan het werk. Zij het alleen niet voor lang.
Martin liep naar zijn kantoor. Hij had die dag ruzie met het verkeer gehad en had het Sidonia wel al laten weten dat hij wat later zou zijn, maar het was nog steeds niet ideaal om zo op je werk te komen.
Zodra hij bij Sidonia's bureau kwam, bleef Martin staan. "Fijn om je weer op je plekje te zien, Sidonia."
Hoewel Martin in het begin een vervelend idee vond dat Sidonia op avontuur zou gaan, kwam hij er al snel achter dat het niet zo vaak was en dat het vaak ook maar voor enkele dagen zou zijn.
En wanneer Sidonia weg was, bleek ze toch wel onvervangbaar te zijn. Sidonia werkte hard en kende ondertussen de klappen van de zweep.
"Hoe was het eigenlijk om als therapeute te werken?"
Sidonia glimlachte. "Het is weer anders. Je komt andere dingen tegen en het is fijn om het gedaan te hebben. Maar ik voel me achter dit bureau beter thuis."
"En die relatie?"
Sidonia's gezicht sprak boekdelen. Natuurlijk, ze wist dat ze het voorlopig nog aan zou moeten horen, maar ze was het nu al zat. Het maakte niet uit wie het vroeg, ze zou blij zijn als het voorbij was. "Roddels, meer niet."
Martin glimlachte. "Dat idee had ik al, maar ik wilde het toch even van jou horen."
Voordat Martin zijn kantoor binnen stapte, bespraken ze de laatste dingen die nog gedaan moesten worden voor het middag uur en Sidonia kon weer aan het werk. Eindelijk had ze de rust die ze wilde.
Na een tijdje besloot Sidonia om een kop koffie te pakken. Ze was er wel even aan toe en ze kon een loopje wel gebruiken. De rest van die ochtend had ze verder niemand meer gezien en daar was ze blij mee geweest.
Sidonia liep naar de koffiezetapparaat en terwijl ze op haar koffie aan het wachten was, zag ze in haar ooghoeken iemand wegsluipen. "Denk maar niet dat je er zo makkelijk vanaf komt." zei ze zonder op te kijken.
Er klonk een zucht achter haar en Ricardo kwam dichter bij. Hij had van Sammy en Chris gehoord dat Sidonia naar hem op zoek was en hij wist meteen hoe laat het was. Natuurlijk, het was stom geweest om niet Sidonia te bellen om te vragen of het waar was, maar als hij niet snel handelde, dan was hij zijn scoop kwijt.
"Sorry, Sidonia, maar ik moet ook gewoon..."
Sidonia draaide zich om en keek Ricardo aan. "Dat gedeelte snap ik. Wat ik niet snap is dat jij mij niets hebt gevraagd."
Ricardo zuchtte. "Het spijt me, maar ik moet snel zijn in mijn werk anders ben ik mijn roddel kwijt. Over snelheid gesproken, ik moet er vandoor. Roddels wachten niet tot je er eindelijk bent."
Ricardo zei Sidonia snel gedag en hij was weer weg. Sidonia pakte met een zucht haar koffie en nam een slok. Ook al konden ze het bloed onder haar nagels halen, het was fijn om met deze mensen samen te werken. Ze hield van haar baan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten