Posts tonen met het label Suske en Wiske Fanfiction. Alle posts tonen
Posts tonen met het label Suske en Wiske Fanfiction. Alle posts tonen

zaterdag 5 juli 2025

Behind the scenes - 378

Behind the scenes
Suske en Wiske fanfiction
378: Het ware Witje

7.45 uur - Sidonia


Het was kwart voor acht in de ochtend en Sidonia stond met een zucht stil bij haar bureau. Ze had alvast wat voorbereidingen getroffen voor de vergadering van die ochtend en eigenlijk werd het weer een chaos, zoals zo vaak. 

Daarnaast zou ze de komende weken bijgestaan worden door de tijdelijke assistent van Marcel. Sidonia zou hem de komende tijd inwerken. 

Het enige wat ze van hem wist was dat hij Sigurd heette en eruit zag als een harde werker. Van Marina had ze begrepen dat Martin, Marcel, Richard en iemand van personeelszaken bij deze gesprekken hadden gezeten. Het voelde voor Sidonia als een soort overkill, maar als ze deze persoon na Nyxa's zwangerschapsverlof wilden aanhouden als invaller, moesten blijkbaar alle eindredacteuren met de keuze eens zijn. 

Sidonia pakte haar papieren en wilde de agendapunten doornemen wanneer ze iemand haar bureau hoorde naderen. Degene bleef even stil voor ze wat zeiden: “Sidonia?”

“Dat ben ik inderdaad.” antwoordde ze met een glimlach en ze keek op van haar papieren. Even wist ze niet wat ze moest zeggen. Tegenover haar stond haar mannelijke evenbeeld. Net iets langer dan zij, blond, dik haar wat in een knot was gebonden en had hetzelfde postuur als zij. 

Ze keken elkaar verbaasd aan voordat Sidonia ineens begon te lachen. “Het lijkt alsof Martin een bepaalde uiterlijke voorkeur heeft voor zijn assistenten. Ik neem aan dat jij Sigurd bent. Mijn naam is Sidonia van Stiefrijke.”

“Sigurd Nyfyr.” Hij wilde zijn hand uitsteken, maar zag dat Sidonia haar handen vol had met de papieren. “Zal ik ze maar van je overnemen?”

“Ah, Sigurd! Precies op tijd!” klonk er op het moment dat Sigurd de papieren van Sidonia overnam. Martin kwam uit zijn kantoor gelopen en keek naar het tweetal. “We zijn nog bezig met het klaarzetten van de vergadering, dus kan je ons meteen helpen en kunnen we je voorstellen aan het team. Goed dat je dit al opgepakt hebt, letterlijk.” knikte Martin naar de stapel papieren in Sigurds handen. 

Met die tekst liep Martin weg en Sigurd keek eerst naar de stapel papieren in zijn handen voor hij naar Sidonia keek. “Ik dacht dat ik ingewerkt zou worden…”

Sidonia pakte de laptop van haar bureau en gebaarde Sigurd met haar mee te lopen. “Dat wordt je ook,” begon ze terwijl ze naar de grote vergaderruimte liepen, “maar Martin vindt het voornamelijk fijn om mensen meteen aan het werk te zetten. We gaan nu naar de grootste vergaderruimte die we hebben. Hier worden de vergaderingen met de redacteuren gehouden. In de ochtend zijn wij dat, einde van de middag is dat Richard en zijn team. We hebben nog een aantal andere ruimtes, maar daar vertel ik na de vergadering verder over.”

Sidonia liep de ruimte in en plaatste de laptop op tafel. “Martin zit aan het hoofd, ik zit daar voornamelijk naast voor de notulen en agenda’s. Wij kunnen trouwens ook de agenda's zien van alle redacteuren.” Ze keek Sigurd aan. “En vandaag is dit jouw plek. Ik ben het met Martin eens, je kan maar beter meteen aan het werk gaan.”

“Maar…”

“Ah, fantastisch idee!” 

Martin liep naar de tafel om zijn spullen neer te leggen en gaf een laptop aan Sidonia. “Sidonia, ik heb hier jouw laptop en je kan zo op Christina’s plekje zitten, ze heeft vertraging. Sigurd, jij kan de notulen doen, dan houdt Sidonia de agenda’s in de gaten. Thee, Sidonia?”

Sidonia knikte en liep naar Christina’s plek aan de tafel. Iedereen had over het algemeen hun eigen plek aan tafel, dat was er min of meer zo ingeslopen door de jaren heen. 

Sigurd ging met tegenzin op Sidonia’s plek zitten. “Maar, is dit dan niet jouw laptop?” vroeg hij verbaasd aan haar. 

Sidonia schudde haar hoofd en wees naar de laptop voor haar. “Ik was even vergeten dat ICT vanmorgen jouw laptop op mijn bureau had gelegd, ze hadden het wel aangegeven. Mijn laptop lag blijkbaar nog in de kast waar ik het altijd netjes opberg op vrijdag voor ik wegga. Als het goed is heb jij de vorige keer met ICT gesproken over hoe je kan inloggen en hoe je op verschillende plekken kan komen. Daarnaast is dit eigenlijk zoals elke andere vergadering.”

Ze opende haar laptop, logde in en liep vervolgens naar het grote scherm achterin de ruimte. Het scherm was ideaal voor presentaties en vergaderingen. Zeker als er iemand remote moest werken, zoals Christina en Rosanne momenteel. 

“Ik dacht dat Christina vertraging had.” klonk er ineens bij de deuropening terwijl Sidonia bezig was met het scherm. “Waarom staat haar laptop hier, Sidonia?”

Sidonia draaide zich om en zag Ricardo naar Sigurd kijken. Even grinnikte ze; blijkbaar had Ricardo de gelijkenis ook gezien, want hij keek er ineens heel bedenkelijk bij.

“Ik heb ook vertraging en mijn laptop staat hier voor mij op tafel. Dus iemand anders zit op mijn plek.” klonk er uit Samantha’s telefoon. Samantha kwam net de ruimte inlopen en keek verbaasd naar Sidonia, die dus bij het scherm stond. 

“Kan iemand Sidonia vertellen dat ze het scherm aan moet doen?”

Net op dat moment verscheen Christina’s gezicht op het scherm en Sidonia keek haar streng aan. “Mag ik mevrouw Rhoeas even helpen herinneren dat ik sinds zeven uur vanochtend bezig ben geweest met het voorbereiden van deze vergadering?”

“Sorry, Sidonia. Ik moet mijn irritatie van de vertraging niet op jou afreageren. Ik maak het wel weer goed.”

“Het is je geraden.” mompelde Sidonia terwijl ze Rosanne op het scherm tevoorschijn kreeg. “Ik heb jouw agendapunt even naar voren geschoven, Roos. Dan kan jij ieder moment weg voor je examens beginnen.”

Rosanne glimlachte en draaide de camera rond. “Ik zit hier rustig. Ik ben expres op tijd van huis vertrokken zodat ik bij de vergadering kon zijn en nog even kon studeren.”

Sidonia knikte en ging op de plek van Christina zitten. Het duurde niet lang voordat de andere collega’s binnen kwamen. Cerise was de eerstvolgende. 

“Sidonia, ik heb nog een heerlijk recept gevonden speciaal voor zwangere vrouwen. Weet jij of Margaritha ook aanwezig is op kantoor tijdens de lunch? Ik was haar nog niet tegengekomen…” Cerise stond stil bij de stoel van Sidonia, waar op dat moment Sigurd dus zat. “Eh, waar is Sidonia en waarom lijk jij verdacht veel op haar?”

“Ik ben hier, Cerise.” zei Sidonia vanaf haar nieuwe plek. “En Mar heeft tot half twaalf online overleg, dus ze zal ook wel interesse hebben in jouw lunch.”

Terwijl Cerise op haar plek ging zitten, kwamen Margaritha en Eric de ruimte binnen. “Sidonia, wil jij alsjeblieft tegen Eric zeggen dat we ons kind niet gaan vernoemen naar een sporter? Ook al heeft het tien records verbroken?” zuchtte Margaritha en ze keek naar Sigurd. “Waar is Sidonia gebleven? En wie ben jij dan?”

Sidonia lachte even. “Ik heb Christina’s plekje even overgenomen.” Ergens had ze wel medelijden met Sigurd, maar het was ook wel heel erg grappig om haar collega’s zo verbaasd te zien. 

Violet kwam de vergaderruimte binnen, keek even raar op toen ze Sigurd zag zitten, zag vervolgens het scherm aan staan en liep naar Sidonia toe. “Ik dacht dat Rosanne het zou vergeten om door te geven dat ze op de universiteit zou zitten, maar dit valt me nog mee.” zei ze tegen Sidonia terwijl ze naast haar ging zitten. “Is die doppelganger Nyxa's vervanger?”

Sidonia knikte en ze zag hoe Henry naar zijn plekje aan de andere kant van Martins stoel toe liep. 

 “Goedemorgen, Sidonia.”

Er klonk wat gegrinnik van collega’s door de ruimte. Voor een ex-inspecteur begon Henry toch echt zijn speurneus te verliezen. 

Martin liep met een klein dienblad met drie kopjes de ruimte binnen. “Goed om te zien dat we bijna compleet zijn. Evanthe had een kleine opstopping onderweg, maar die zal zo bij ons voegen.” Terwijl hij Sidonia haar kop thee gaf, ging hij verder: “Jullie zullen het al gemerkt hebben, we hebben er een nieuwe collega bij. Dit is Sigurd Nyfyr. De komende tijd loopt hij mee met Sidonia en zal daarna tijdelijk de assistent zijn van Marcel."

Martin gaf een kop koffie aan Sigurd en nam plaats in zijn eigen stoel. “Goed, Sigurd. Eerste punt op de agenda…”

Na een uur was de vergadering afgelopen en Sidonia liep naar het scherm toe. 

“Ik vind dat het eerste wat Sigurd moet leren het scherm aanzetten is. Dan hoef jij het de volgende keer niet te doen, Sidonie.”

Sidonia zuchtte, telde tot tien en keek Christina aan. “Zorg jij er maar voor dat jij je vlucht niet mist, Christina. We zien je vanmiddag.”

Ze haalde Christina van het scherm en keek naar Rosanne. “We wensen je veel succes. Bel me maar als je klaar bent, dan kunnen we kijken wat je nog kan doen hier. Sigurd en ik nemen de socials over totdat je weer terug bent."

“Dank je, al moet ik zeggen dat ik meer vertrouwen heb in Sigurd als het gaat om de sociale media.”

Terwijl ze elkaar gedag zeiden, kwam Sigurd naar Sidonia toe. “Het spijt me,” begon hij en Sidonia draaide zich naar hem om, “maar ik zou het fijn vinden als jij de notulen nog even na wilt kijken. Het is…"

“Het is lastig als niemand goed aan je wordt voorgesteld.” zei Sidonia met een kleine glimlach. “Ik had de hoop dat Martin iedereen zou voorstellen voor hij de vergadering begon, maar aangezien hij dat niet deed, heb ik toen besloten om de notulen ook te maken. We lopen vanmiddag langs iedereen om kennis te maken, maar ik moet ook zeggen dat ik benieuwd ben naar hoe jouw notulen uiteindelijk zijn geworden.”

Sigurd zuchtte van opluchting en gaf haar een glimlach. “Ik heb in ieder geval mijn best gedaan. En vanaf de volgende keer zal ik de notulen maken in de vergaderingen.”

“Dat klinkt goed. We ruimen de laatste dingen op en dan laat ik je de rest van het gebouw even zien.” zei Sidonia. Ze zag meteen al dat Sigurd inderdaad een goede aanwinst was. En dat dit nog een goede vriendschap zou opleveren in de toekomst.  

vrijdag 11 april 2025

Verborgen Huwelijk - Hfd 4

 Hoofdstuk 4

“Wat ik nog niet had verteld, was dat we vanavond hier blijven logeren. Ik denk dat jij nog wat vragen hebt en dat iedereen elkaar beter wilt leren kennen. Morgen checken we in bij het hotel. Wil je me helpen de koffer naar de logeerkamer te brengen?”

Nog voordat Sidonia kon reageren, sprong Athena verrast van de bank op. “Zijn jullie samen op pad? Een romantische weekend? Waarom blijven jullie dan hier?”

Fé zuchtte diep en keek Athena aan. “Precies zoals ik het net had verteld, Athena, het zou leuk zijn als je eens luistert.”

vrijdag 28 maart 2025

Verborgen Huwelijk - hfd 3

 Hoofdstuk 3

Nerveus keek ze naar het herenhuis waar zij en haar verloofde nu voor stonden. Het was een prachtig oud gebouw en het zag er statig uit. Alsof het al jaren in de familie zat en dat daar ook geld speelde in die familie. 

Sidonia en Fé waren in een van de rijkere buurten van Brussel en Sidonia voelde zich bloednerveus. Naast het feit dat ze samen een weekend op weg gingen, wilde Fé haar ook nog voorstellen aan een aantal mensen die belangrijk voor hem waren. Dat was alles wat hij haar had verteld en wilde vertellen. De rest van het verhaal zou pas komen als Sidonia de mensen had ontmoet. 

Dus nu stonden ze voor een imposant gebouw, met een grote koffer tussen hen in. Voor de buitenwereld moest het eruit zien alsof ze op een romantisch weekend weg gingen. Hoewel dat weekend weg wel klopte, was dat romantische momenteel ver te zoeken.

Fé haalde een sleutel tevoorschijn en tot Sidonia’s verbazing openende hij de voordeur. Dit waren niet zomaar mensen die belangrijk voor hem waren, dit was meer dan dat. Dit moest bijna wel familie zijn. Maar Fé had aangegeven dat hij ieder contact met zijn familie had gebroken en wilde er liever verder niets meer over vertellen. 

vrijdag 14 maart 2025

Verborgen Huwelijk - hfd 2

 Hoofdstuk 2

Nerveus plukte Fé aan zijn overhemd. Sidonia en hij hadden een aantal weken eerder besloten dat ze gingen trouwen en nu was het tijd om haar vader te ontmoeten. Sidonia had nog niet zo veel verteld over haar vader, dus hij had ook geen idee wat hij moest verwachten van deze man. 

Hij had ervoor gezorgd dat hij er goed uitzag. In de ochtend was hij naar de kapper geweest om er voor te zorgen dat zijn haren goed zaten en hij hoopte dat hij er verder verzorgd uitzag. 

Nu was het wachten tot de beste man de woonkamer in kwam. Fé had plaatsgenomen op de bank en hoopte dat hij een goede eerste indruk kon maken. Want hij had geen idee wat er zou gebeuren als deze man tegen hun huwelijk was.

“Maak je geen zorgen, Fé.” klonk er ineens en Sidonia verscheen in de woonkamer met een dienblad met koffie en koekjes. “Mijn vader is geen slechte man en hij zal waarschijnlijk blij zijn om te zien dat zijn dochter eindelijk gaat trouwen.”

Fé gaf haar een kleine glimlach. “Is het zo duidelijk dat ik er zenuwachtig voor ben?” 

Sidonia grinnikte en ging naast hem zitten. “Je bent de hele middag al bezig met de pluisjes op jouw overhemd. Nog even en het zit vol met gaten omdat je de garen kapot hebt geplukt.”

maandag 10 maart 2025

Verborgen Huwelijk - Hfd 1

 Hoofdstuk 1

Sidonia keek naar haar glas champagne. Ze kon het niet geloven. Die avond had ze de man van haar dromen ontmoet, maar ze had het gevoel gehad dat hij te perfect was. En dan waren er nog zoveel vrouwen om hem heen, dat ze zeker wist dat ze geen kans bij hem maakte. 

Maar toch was hij achter haar aan gegaan toen ze weg was gelopen. Haar vrienden hadden hen bij elkaar gebracht en ze hadden net een tijd met elkaar gepraat. 

Wat was Fé lief voor haar geweest. Hij had haar verteld dat hij nooit eerder een vrouw als zij was tegen gekomen. Hij gaf aan dat op het moment dat hij haar zag zitten, hij een klik voelde met haar die hij nooit eerder met een vrouw had gevoeld.  

vrijdag 14 februari 2025

Verborgen Huwelijk - Intro

Welkom bij de nieuwste reeks, die naast Behind the scenes gaat lopen. Ik heb bij het Behind the scenes verhaal van Schakende Schim al het een en ander laten doorschemeren. Nu is het tijd voor het complete verhaal. 


 Verborgen Huwelijk
Intro

“Waarom was je dan ook met Fé getrouwd?”

“Omdat jij niet met mij wilde trouwen.”

zaterdag 1 februari 2025

Behind the scenes - 376

Ik had in de planning staan om binnenkort een nieuwe reeks te beginnen - naast natuurlijk de Behind the scenes reeks. Deze gaat over het huwelijk van Fé en Sidonia. De studio mocht dan wel bepaald hebben dat zij in principe niet getrouwd was, maar wat als ze dat wel was, alleen niet in de liefde? 
Dit avontuur gaf mij een kleine opening en inside over dit verhaal. Misschien wel een hele andere inslag die men had bedacht, maar deze sneeuwvlok is gaan rollen en is al redelijk op weg om een lawine te worden als reeks voor mij. (op een goede manier) 

 Suske en Wiske fanfiction
Behind the scenes
376 - Boekenduikers 

zaterdag 26 oktober 2024

Behind the scenes - 374

 Ten eerste, het spijt me zeer. Het afgelopen half jaar was chaotisch. Tijdelijke nieuwe baan, vakantie, training en dan nog huishouden, gezin en quality time. Mijn hoofd zat vaak overvol en het voelde niet alsof ik aan schrijven toe kwam. Een gedeelte te wijten aan een writers-block, maar ook aan werk. Bij de tijdelijke baan kreeg ik meer uren, waardoor ik minder tijd had om mijn hoofd op een rijtje te krijgen en tijd te vinden om te schrijven. 

Hoewel de tijdelijke baan geweldig was om te doen en het ook goed was om te zien of ik het misschien vaker zou willen doen, ben ik ook weer blij om op mijn oude stekkie te zitten. In het gehele bedrijf zijn collega's fantastisch en heerlijk om mee samen te werken, maar je eigen team voelt toch wel een stuk vertrouwder. It's good to be home. 

woensdag 6 maart 2024

A mother's child - epiloog

 Nog even een epiloog, ik kon het niet laten. Voorlopig geen vervolg, maar ik wil wel een vervolg schrijven. Het idee staat, en het vervolg zal anders zijn dan het eerste verhaal. 

Maar goed, eerst dit: 

A mother’s child
Epiloog

woensdag 7 februari 2024

A mother's child - Hoofdstuk 8

 A mother’s child
Hoofdstuk 8

Op het moment dat Sidonia de voordeur achter zich dicht had gedaan, was Jacqueline uit bed gekomen. Ze was wakker geworden van de telefoon en nog voor ze maar een been uit bed kon zetten, was Sidonia de deur al uit gegaan. 

Het duurde niet lang voor ze aangekleed was en naar de woonkamer liep. 

De dag ervoor was een bijzondere dag geweest. Terwijl Sidonia bezig was met de boodschappen, had Jacqueline gezien dat Sidonia eigenlijk naar haar vader zou gaan die dag. Sinds het moment dat ze wel naar haar dochter moest voor hulp, stond ze in tweestrijd. Aan de ene kant wilde ze haar ex-echtgenoot weer zien, aan de andere kant was ze ook bang hoe hij zou reageren. Ze waren immers beiden de jongsten niet meer en zijn hart  zou het misschien kunnen begeven. 

Maar ze wilde ook haar excuses aanbieden voor het te laat zou zijn. Dit was allemaal niet gebeurd als ze voor haar gezin had gekozen. 

Jacqueline pakte een kom, ontbijtgranen en wat fruit. Ze was nooit iemand geweest die in de ochtend een stevig ontbijt kon nuttigen. Ze ging aan de eettafel zitten en sloeg de krant open. Niet dat het nieuws haar nu zo kon opbeuren, het leek wel alsof het nieuws alleen maar slechter werd de afgelopen jaren. 

Maar al snel gingen haar gedachten naar de dag ervoor. Ze had Jacques’ adres gevonden en ze had besloten om hem op te zoeken. Ze snapte de verbazing op het moment dat hij de deur open deed; hij verwachtte immers hun dochter die dag. 

Nog voor Jacqueline iets kon zeggen, had hij de deur open gedaan en binnen gelaten. Het was altijd een goede man geweest en ze had hem als vuil behandeld. 

Dus het eerste wat ze deed was haar excuses aanbieden. Hij had haar gedrag al die jaren eerder niet verdiend en ze verdiende eigenlijk ook niet zijn vergiffenis. 

Ze hadden die middag gepraat. Over hun dochters, over de avonturen die ze beiden hadden beleefd en wat nu de toekomst inhield. Jacqueline had al aangegeven dat ze geen verwachtingen had en dat ze zo snel mogelijk weer uit hun levens zou verdwijnen. Jacques had haar tegengehouden. Ook al was het soms moeilijk, hij kon haar niet vergeten. En hij wilde het contact weer opbouwen. 

Jacqueline zuchtte. Al die jaren eerder dacht ze dat ze er goed aan deed om haar gezin vaarwel te zeggen. Ze had altijd het gevoel gehad dat ze niet kon groeien door haar gezin. Maar als ze weer eens aan de andere kant van de wereld zat, in haar eentje in een hotelkamer, was er eigenlijk niemand die ze even kon bellen. Jaren had ze gespeeld met de gedachte om weer terug te gaan naar haar gezin, maar de gedachte van een dichte deur zorgde er altijd voor dat Jacqueline nooit de stap zette. 

Tot ze die grote fout maakte. Het was een fout die een nieuweling zou maken, niet een doorgewinterde zakenvrouw als zij. Ze had het geld van haar cliënten geïnvesteerd in de verkeerde zaken; in de bedrijven waar ze haar cliënten juist voor gewaarschuwd had. 

Een klop op de voordeur deed haar opschrikken. Sidonia had tot dan toe nooit de voordeur op slot gedaan, dus wie er nu voor de deur stond, kon geen bekende zijn van Sidonia. 

Jacqueline stond op van tafel, maar nog voor haar brein kon registreren wat er precies gebeurde, werd er een doek voor haar mond en neus gehouden. Maar dit ging niet zomaar, Jacqueline zou zich niet mee laten nemen zonder een gevecht te leveren. 

Ze trapte hard met haar hielen op zijn voeten, net voorbij de middenvoetsbeentjes zoals haar zelfverdedigings instructeur had geleerd. De man schreeuwde het uit en liet haar weer los.

“Wat in hemelsnaam…”

Jacqueline draaide zich om. Ze herkende deze stem, het was een van haar cliënten en de enige die zoiets ook maar kon uitvoeren. 

Maar hoe was degene nu erachter gekomen waar ze zat? Ze was zo voorzichtig geweest om geen sporen achter te laten. 

De chloroform begon te werken en ze voelde zich steeds duizeliger worden. Er moest een manier zijn om Sidonie een hint te geven wie achter haar ontvoering zat. 

Jacqueline probeerde na te denken, maar ze voelde zich steeds verder wegzakken. Ze zakte door haar benen en wist nog op het laatste moment zich vast te grijpen aan een knoop van het jasje van haar belager. 

“De duivelse vrouw heeft mijn jasje geruineerd! Dan kan ze dat ook maar meteen terugbetalen. Zet het ook maar op de rekening!”

Dat was het laatste wat Jacqueline meekreeg voor ze wegzakte in het donker. Het spijt me, Sidonie. Ik heb dit nooit zo gewild.

zaterdag 3 februari 2024

Behind the scenes - 372

Ok, ik wil het toch even gezegd hebben... Ik had bijna een soort hartaanval toen ik de naam Cerise voorbij zag komen. Mijn gedachte ging echt uit naar het feit dat de initialen van Lambiks moeder het woord M.A. zou maken... Helaas, maar dit was een soort van ook de reden waarom ik Cerise had gekozen voor mijn Cerise. Ik wilde een personage met een ander lichaam dan al dat afgetrainde wat ik blijkbaar op kantoor al had laten lopen. En dat in combinatie met rood haar kom je op de naam Cerise. 
Ik geef Peter geen ongelijk. 

 Suske en Wiske Fanfiction
Behind the scenes
372: Bolhoed Bik