zondag 14 mei 2017

Behind the scenes - 324


Suske en Wiske Fanfiction
Behind the scenes
324: De Royale Ruiter



Sidonia keek naar de jurk die ze bij zich had. Het zou niet al te lang meer duren voordat de ceremonie zou beginnen en ze begon nu te twijfelen over haar jurk. Er waren bedienden op pad gestuurd en dit was het enige wat ze zo snel konden vinden. In eerste instantie zag de jurk er prima uit, maar het was niet echt een jurk wat ze op een huwelijk zou dragen.

Sidonia schudde haar hoofd. Het maakte ook niet zo heel veel uit. Er waren niet veel mensen die haar hier kende en er was te weinig tijd om nu nog op zoek te gaan naar een goede jurk.

Sidonia begon zich om te kleden. Ze had haar shirt en rok uitgetrokken en had net de jurk van het bed gepakt, wanneer er een klop op de deur klonk.

"Wacht nog..."

Maar het was al te laat. Lambik liep de kamer binnen, maar leek in eerste instantie niet door te hebben dat Sidonia in haar lingerie stond.

"Nog een geluk voor Jerom dat ze zijn maat hadden, zeker met die lengte en borstkas duurde het wel lang voordat ze een pak voor hem hadden. Je moest eens weten hoe lang ik heb gezocht naar een kostuum in mijn maat, al die pakken hier zijn een maatje kleiner dan ze eigenlijk aangeven. Het lijkt ook wel of iedereen hetzelfde postuur heeft als ik. Er was bijna niets meer te vinden voor een mannelijk uiterlijk die ik heb. En daarnaast..."

Terwijl Lambik over zijn zoektocht naar een kostuum begon, stond Sidonia nog steeds letterlijk in haar hemd. Ze had haar jurk zelfs nog steeds in haar handen. Op dat moment besloot ze maar om haar jurk nog niet aan te trekken. Lambik had haar immers vaker zo gezien en ze was wel nieuwsgierig hoe lang het zou duren voordat Lambik door had dat ze daar zonder jurk stond.

Na enkele minuten besloot Sidonia maar haar make-up bij te gaan werken. Ze plaatste de jurk maar weer op het bed en naam plaats achter de kaptafel wat naast het bed stond. Doordat ze op een kruk zat, moest het Lambik wel opvallen dat ze verder geen kans had gekregen om haar jurk aan te trekken.

"Ben je trouwens bijna klaar? De ceremonie begint al over een klein half..."

Toen Lambik eenmaal stil bleef, wist Sidonia dat Lambik het eindelijk door had dat Sidonia nog niet geheel gekleed achter de kaptafel zat. Ze was net bezig met haar lippenstift en ze keek via de spiegel naar Lambik, die zich ondertussen had omgedraaid.

"Doe nu niet alsof je me nog niet eerder in mijn lingerie hebt gezien, mijnheer Lambik. Het is je eigen schuld dat je mijn kamer binnen stormt terwijl ik nog bezig was met mijn outfit."

Hoewel Sidonia Lambik's gezicht niet kon zien, wist ze bijna zeker dat Lambik met zijn ogen rolde. "Je had kunnen zeggen dat je nog niet klaar was." was zijn reactie.

"Je gaf me de kans niet. Op het moment dat ik je wilde waarschuwen, liep je mijn deur al omver."

Sidonia stond op en besloot maar om haar jurk dan maar aan te trekken. "Maar zoals ik al zei, het is heus niet de eerste keer dat je me zo ziet."

Lambik zuchtte even. "Je klinkt nu alsof ik nooit aanklop wanneer jij je omkleedt."

"Dat bedoelde ik niet. Weet je nog die keer dat je als paparazzi werkte?"

De stilte die volgde zei al genoeg. Lambik kon het zich nog herinneren en hij wist precies waar Sidonia het over had.

"Dat bedoelde ik dus."

Sidonia had haar jurk ondertussen aan, maar kon niet bij de rits die op haar rug zat. Ze liep naar Lambik en ging voor hem staan. "Zou je voor mij de rits willen dichtdoen?"

Lambik knikte en Sidonia draaide zich om. Ze voelde hoe de rits. langzaam dicht werd gedaan en ze draaide zich weer om naar Lambik. "Ik heb het je toen ook vergeven, Lambikske. Maak je daar geen zorgen om."

"Ik weet dat je me het hebt vergeven. En hoewel ik je één keer in lingerie heb gezien, wil niet zeggen dat ik het niet erg vind om je vaker zo te zien. Ik blijf een heer."

Sidonia glimlachte en gaf hem een kus op zijn wang. "En daar ben ik je heel dankbaar voor."

"Komen jullie? Het zal niet lang duren voordat de ceremonie begint." klonk er ineens en Wiske verscheen in deuropening.

Lambik knikte en liep naar Wiske toe.

"Kom je ook, tante?"

"Ik kom er aan. Geef me even een minuutje."

Sidonia liep naar de spiegel en bekeek zichzelf. Ze zag er niet slecht uit, maar het had beter gekund. Ach ja, tijd om feest te vieren.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten