Behind the Scenes - 312

Suske en Wiske Fanfiction

Behind the scenes

312: De zappende ziel

Sidonia rekte zich uit. Het was een rustige dag geweest en meesten waren al naar huis gegaan of waren op pad voor een artikel. Sidonia en Martin waren ook vaak pas de laatsten die vertrokken. Hoewel de redacteuren de artikelen van hun journalisten hadden nagekeken, bekeken Sidonia en Martin als laatsten nog alles na.

Martin liep voorbij Sidonia's bureau en keek om zich heen. "Ik geloof dat wij een van de weinige zijn die het zo lang uit houden op een dag als vandaag."

Sidonia glimlachte. "Ik denk dat ik ook niet veel langer blijf. Alle afspraken zijn gemaakt en vrijwel iedereen heeft zijn stukken ingeleverd."

Martin knikte. "Ik zal straks de laatste stukken bekijken en dan  kan het naar de drukkerij. Heb je zin in koffie?"

Het was niet raar dat Martin soms koffie voor Sidonia haalde. Hoewel het vaker andersom was, kwam het ook vaak genoeg voor dat Martin koffie voor Sidonia haalde. Vaak liep hij dan langs zijn werknemers om te zien hoe het met bepaalde artikelen ging en soms had hij een loopje nodig.

"Daar zeg ik geen nee tegen."

Martin liep weg en Sidonia bekeek de lijst met collega's die nog een artikel moesten inleveren en welke dat zou zijn. Sidonia zorgde ervoor dat iedereen zijn stukken op tijd inleverde. Ze wist dat Ricardo nog achter een roddel aan zat en Henry zat nog in een rechtzaal, omdat de zaak was uitgesteld.

Ze pakte haar telefoon en tikte een nummer in.

"Met Christina."

"Christina, met Sidonia. Ik vroeg me af hoe ver je was met je artikel."

"Bijna klaar. Ik zal het straks meteen naar Martin sturen. Oh ja, voor ik het vergeet. Ik denk dat ik morgen weer in België ben. Ik moet dan door naar Brussel voor de verzameling van wereldleiders."

Sidonia grinnikte even. Hoewel Christina in haar artikelen zeer professioneel was, was dat soms niet te zien in haar doen en laten. "Goed, ik laat het Martin zo weten. Ik geloof dat hij in gesprek is met Samantha."

Sidonia zei gedag tegen Christina en schreef wat op.

Terwijl ze bezig was met typen, kwam Lambik langs. Hij had zijn stuk al gestuurd, maar hij wilde Sidonia nog even verassen. Sidonia werkte nu een aantal voor de krant en Lambik wilde haar mee uit nemen om het te vieren.

"Why hello, my dear Moneypenny."

Sidonia schoot in de lach, harder dan ze eigenlijk wilde. Lambik's poging om Schots te klinken was niet helemaal gelukt. Hoewel het niet de eerste keer was dat Lambik James Bond nadeed, was dit wel de eerste keer dat hij het met een Schots accent probeerde.

"Sorry, Lambikske. Het was niet mijn bedoeling..."

Sidonia keek naar Lambik, die op het punt van haar bureau zat. Hoewel Lambik het lief bedoelde, was de uitkomst averechts geweest. Sidonia was niet helemaal onder de indruk van Lambik's poging om James Bond na te doen.

Lambik zuchtte. "Het is al goed, Sidonie."

"Waarom ben je hier eigenlijk? Je hebt jouw stuk toch al ingeleverd?"

Lambik glimlachte. "Volgens mij werk je hier nu al een aantal maanden."

Sidonia dacht even na. Ze werkte inderdaad al een tijdje voor Martin. Ze had verder niet echt bijgehouden hoe lang het kon zijn, maar in ieder geval een aantal maanden. "Dat klopt, maar waarom vraag je dit?"

Lambik stond op van Sidonia's bureau en glimlachte. "Ik dacht dat je het wel leuk vond om met mij naar een restaurant te gaan."

Sidonia keek Lambik verbaasd aan. Natuurlijk, Lambik vroeg haar wel vaker mee uit. Maar... het leek even alsof er wat anders was. Alsof hij op zoek was geweest naar een excuus om haar mee uit te nemen.

"Lambik, wil jij mijn secretaresse niet zo van de kaart brengen?"

Martin liep naar Sidonia toe en gaf haar een kop koffie. Hij had van Ricardo al gehoord dat er iets meer zou spelen tussen Sidonia en Lambik dan ze allebei wilden toegeven en dit kon Martin nu ook niet ontkennen.

Sidonia glimlachte. "Het is niets, Martin. Ik was alleen even verbaasd over Lambiks voorstel."

"Voor je iets anders denkt, het is alleen een etentje, meer niet." zei Lambik nog voor Martin iets kon zeggen. "Om te vieren dat Sidonia hier een tijdje werkt."

Martin glimlachte en keek naar Sidonia. "Dan zou ik zeggen, ga lekker eten en ik zie je morgen wel weer verschijnen."

Sidonia keek Martin aan en stond op. "Tot morgen."

Martin keek hoe Sidonia haar laptop afsloot en even later met Lambik mee ging. Ricardo had hem verteld dat Sidonia zeker verliefd was op Lambik, maar Lambik er eigenlijk niet zo veel van wilde weten. Hij had geen idee hoe Ricardo aan deze informatie kwam, maar het leek te kloppen. Hij voelde iets in de lucht tussen die twee. 

Martin schudde zijn hoofd. Wat er ook precies aan de hand was, het was niet aan hem om er over te oordelen. En misschien was het gewoon één van Ricardo's roddels waar hij eigenlijk niet naar moest luisteren.

De reden waarom ik dit heb geschreven, was omdat ik met het verhaal zelf eigenlijk niet veel kon. Ik wilde het eigenlijk anders laten eindigen, maar dan zou het niet kloppen met het verhaal. Dus blijf ik bij dit verhaal. 

Omdat Sidonia zich toch wel even anders gedraagt dan normaal in het begin van het album, heb ik besloten om haar op date te laten gaan met Lambik. Even een kijkje op het kantoor en Lambik die besluit om Sidonia mee te nemen op date. Dat ze dit vaker doen is goed te zien in de reclame-uitgaves van Suske en Wiske. Denk aan Taxi Tata, Juffertje Janboel en zelfs in de Grappen van Lambik.