Suske en Wiske Fanfiction
Behind the scenes
Het waren rustige dagen geweest. Er was niet zoveel belangrijk nieuws de laatste tijd en de meeste redacteuren waren ook weg. Tenminste, zo ver het kon. Hoewel ze ook thuis of op hun vakantieadres konden werken, was het niet mogelijk dat ze allemaal tegelijk van kantoor konden. Er moest immers nog bezetting op kantoor blijven.
Sidonia keek naar haar laptop. Ook zij was wel toe aan vakantie ondertussen. Hoewel Lambik en Jerom eindelijk weer een eigen huis hadden en ook al was ze dol op haar werk, ze was wel toe aan een vrij weekje. Suske en Wiske zouden de komende week vrij zijn van school en dan zouden ze met z'n allen een weekje weggaan.
Het enige was dat Sidonia nog geen idee had waar ze naar toe zou gaan of wie er eigenlijk allemaal mee zou gaan. Ze had de kans nog niet gehad om iedereen te vragen of ze mee wilden.
"Nog even volhouden, Sidonia, dan heb je vakantie."
Sidonia schrok bijna van Martin's stem. Ze keek op en ze zag Martin met een grote glimlach naast haar bureau staan met een kop koffie.
"Sorry, Martin. Ik had niet door dat ik aan het wegdromen was."
Martin grinnikte en plaatste de kop koffie op het bureau. "Volgens mij ben je wel toe aan een vakantie. Die heb je ook wel verdiend, je hebt hard genoeg gewerkt."
Sidonia pakte de kop op en nam een slok. Het was fijn om te horen dat de baas zo over je dacht. En natuurlijk was het waar. Sidonia was dol op haar werk en ze deed het ook met veel plezier.
"Ga je trouwens nog weg met je vrije week?"
Sidonia knikte. "Dat was wel het plan. Ik had alleen nog geen idee waar ik naar toe wilde gaan en wie er mee gaat. Ik ga in ieder geval met de kinderen weg."
De telefoon van Martin klonk vanuit zijn kantoor en hij liep naar zijn kantoor toe om het op te nemen.
Nog voor Sidonia iets kon doen, ging haar eigen telefoon af. "Sidonia, hier." zei ze wanneer ze de telefoon opnam.
"Ah, Sidonia, ik heb je dit keer te pakken."
Sidonia grinnikte even. Professor Barabas kon flink verstrooid zijn van tijd tot tijd en blijkbaar was dit een van die dagen. "Inderdaad, professor. Waarmee kan ik je van dienst zijn?"
"Ik wilde vragen of jij en de kinderen mee wilden gaan richting Namen. Een bevriende collega van mij is een tijdje weg en heeft aangegeven dat als ik er even tussenuit wilde, dat zijn huis dan tot mijn beschikking stond."
Sidonia dacht even na. Waarom eigenlijk ook niet? De provincie Namen was prachtig en de kans was groot dat ze dan midden in de natuur zaten. Ze had nog wel een vraag voor de professor: "Komen Lambik en Jerom ook mee?"
"Hoe dat zo?"
"Het is wel zo gezellig als we met zijn allen weggaan."
"Ik heb ze inderdaad wel gevraagd of ze mee wilden gaan. Ze gingen nog even kijken of het zou lukken, maar volgens mij gingen ze mee."
"Het lijkt me hartstikke fijn om mee te gaan, professor."
"Goed. Ik zal je het adres sturen. Ik ben er wel aan toe om even het lab uit te zijn. Even geen boeken en studies meer."
Sidonia zei gedag tegen de professor en hing weer op. Dat scheelde in ieder geval weer op het laatste moment nog iets zoeken.
Even schudde ze haar hoofd. Ze wist vrijwel zeker dat ze niets hadden staan. Hoe aardig ze haar vrienden ook vond, soms konden het ook grote nietsnutten zijn. Lambik had van tijd tot tijd nog wel klussen om iets te repareren of te maken, maar dat was ook niet vaak.
Martin kwam weer uit zijn kantoor en liep naar Sidonia toe. "Wat mij betreft kan je naar huis, Sidonia. Ik moet nog iets langer blijven vanwege een last-minute vergadering. Geniet van je vrije week en ik zie je dan weer op werk verschijnen."
Sidonia glimlachte even. "Bedankt, Martin." zei ze terwijl ze haar spullen pakte.
Eindelijk. Even wat rust. Even weg van huis en werk. Ze kon niet wachten om er weer even tussenuit te zijn...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten