zondag 8 september 2019

Behind the scenes - 344 . 2

En hier is dus deel 2!

Suske en Wiske Fanfiction
Behind the scenes
344: BRBS 2.0

Sidonia nam nog een flinke slok van haar wijn, zodat haar glas leeg raakte. "Maar nu ben ik dus nog steeds single en op zoek naar een man."

"Ik heb er anders wel één gevonden." klonk er ineens naast hun tafel en Sidonia en Margaritha keken op. 

"Eric, wat doe jij hier?" zei Margaritha verbaasd. Het laatste wat ze van hem gehoord had was dat hij wat ging drinken met de mannen. Maar Eric woonde niet in de buurt van het café waar ze nu waren.

"Wat drinken." was het antwoord en Lambik liep naar hem toe met twee glazen bier. "Het was alleen een beetje jammer dat de rest niet mee wilde. Lambik was zo gezellig om wat te drinken."

"Waarom ook niet?" zei Lambik met een glimlach. "Een biertje lust ik altijd wel. Hallo, Sidonie."

Sidonia glimlachte even. "Hallo, Lambikske."

Margaritha keek van Lambik naar Sidonia en schudde haar hoofd. "Gezellig, maar ik geloof dat wij een vrouwenavond hielden."

Ineens klonk er muziek. De band van de avond begon met spelen. Dit was een van de redenen waarom Margaritha graag naar dit café kwam. Hier was vaak genoeg live-muziek, wat het een stuk gezelliger maakte.

"Ik kan wel wat beweging gebruiken." zei Eric met een glimlach en zette zijn glas bier op tafel. "Nog een vrouw die mij wil vergezellen?"

Margaritha zag zijn bedelende blik. "Sorry, Eric. Misschien als er nog een man is die mij een wijntje kan bezorgen."

Sidonia stond echter op. "Ik kan wel even afleiding gebruiken. Ik ga wel met je mee." Eric en Sidonia liepen weg en lieten Margaritha en Lambik bij de tafel achter.

"Dan houd ik jou wel gezelschap." zei Lambik met een glimlach en hij ging naast Margaritha zitten. "Hoe was jouw week?"

Zij en Lambik kenden elkaar. Niet fantastisch goed, maar ze hadden elkaar vaker dan eens gezien. En daarnaast vertelde Sidonia vaak genoeg verhalen over haar en Lambik. "Het viel wel mee. Gisteren was het chaos vanwege die bollen, maar verder was het rustig." Margaritha keek hem aan. "Hoe zat het met de bollen, Lambik?"

"Dat ligt eraan wat Sidonia jou heeft verteld." Lambik nam een slok van zijn bier. Blijkbaar wilde hij er weinig over kwijt. Er was dus iets gebeurd wat hij niet graag wilde vertellen.

"Dat ze een paar keer met jou is getrouwd..."

Verder kwam Margaritha niet. Lambik verslikte zich in zijn bier. "Wat heeft ze gezegd?" vroeg hij proestend. 

Ze schoot even in de lach. "Nou ja, niet precies zo. Maar wat ik begreep was dat die bollen jullie in slaap hielden voor jullie geluk. Dus vertel, mijnheer Lambik, waar ging jouw droom over?"

Lambik zuchtte, diep. "Ik werd leider van verschillende landen en zelfs planeten." Margaritha grinnikte even, wat haar een boze blik opleverde. "Uiteindelijk werd ik het zat en daalde mijn geluksniveau. Mijn bol besloot het toen om het over een andere boeg te gooien. Het besloot om mij een andere fantasie te laten beleven."

Margaritha keek hem verbaasd aan. "Een andere fantasie? Is er nog een andere droom?"

Een stilte viel tussen de twee. Het enige wat nog te horen was, was de muziek die de band speelde. Het was iets wat Lambik niet graag wilde vertellen, misschien zelfs iets wat hij nog niet eerder had verteld.

"Een leven met Sidonia. Wij samen. In een relatie." Lambik nam nog een slok van zijn bier. "Het voelde vertrouwd, Mar. Het voelde alsof het zo hoorde te zijn." Hij schudde zijn hoofd. "Misschien had dat ook niet moeten zijn. Mijn geluksniveau daalde blijkbaar weer en ik werd wakker."

"Dus volgens de bollen zou je niet bij Sidonia horen?" vroeg Margaritha verbaasd. Dat kon bijna niet kloppen. Hoewel Lambik vrijwel nooit over zijn gevoelens over Sidonia praatte, had Margaritha altijd wel het idee gehad dat Lambik haar leuk vond. Als ze hen samen zag, was er een chemie tussen de twee die erg veel leek op een romance.

Lambik schudde zijn hoofd. "Misschien dat er tijdens de droom iets gebeurde wat ervoor zorgde dat ik niet gelukkig werd."

Nog voor Margaritha verder kon vragen, kwamen Eric en Sidonia weer terug. "De muziek is geweldig." zei Eric met een grote glimlach en hij stak zijn hand uit naar Margaritha. "Kom op, Mar. Laten we gaan dansen."

Margaritha dacht even na en pakte uiteindelijk zijn hand. Sidonia en Lambik hadden misschien nog even tijd samen nodig. "Vooruit dan."

Eric gaf haar een grote glimlach en nam haar mee de dansvloer op. "Goed, nu ben ik ook wel benieuwd wat je met ze besproken hebt."

"Niets bijzonders." antwoordde Margaritha. Ze keek even naar Sidonia en Lambik, die inderdaad met elkaar in gesprek waren gegaan. "Ik was wel benieuwd hoe zij gisteren hadden beleefd."

Eric keek haar verbaasd aan en schudde uiteindelijk zijn hoofd. "Je weet dat Sidonia weinig van Lambik moet hebben sinds het hele gebeuren met Cindy. Laat het rusten, Mar."

Margaritha zei niets. Hoe graag ze het wilde laten rusten, wilde ze Sidonia het geluk ook geven dat zij nu had. Wie weet zou het ooit komen. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten