Behind the scenes
369: De Boterhammenman
Sidonia liep om zeven uur het kantoor in. Ze had midden in de nacht een bericht van Martin gekregen om zo snel mogelijk naar het kantoor te komen. Dat betekende alle hens aan dek als ze een bericht als deze binnen kreeg.
Onderweg kreeg ze al snel door waarom ze gevraagd werd om zo snel mogelijk te komen. Er was een oorlog begonnen en dit zou een oorlog zijn die ze zouden voelen. Ze had haar autoradio dan ook maar snel naar een muziekzender omgeschakeld, want ze wist dat ze de hele dag bezig zou zijn met deze oorlog.
Nadat Sidonia haar spullen bij haar bureau had geplaatst, liep ze naar het kantoor van Martin. Daar stonden Martin en Marina naar het televisietoestel in Martin's kantoor stond. Het apparaat ging alleen aan tijdens belangrijke gebeurtenissen, zoals een dag als vandaag.
"Ik had het je voorspeld, lief. Die Radikulzki voorspelt al jaren niets goed." zuchtte Marina. Ze draaide zich om toen Sidonia naar ze toe liep en gaf haar een kleine glimlach. "Deze oorlog gaat alles in de war schoppen. Energie, olie, voedingsmiddelen. Fijn om je even te zien, Sidonia."
"En fijn om jou ook te zien, Marina. Al had ik liever andere omstandigheden gehad." Sidonia ging in een van de stoelen zitten die tegenover Martins bureau stond. "Wat moet er nu gebeuren?"
"Het avondteam is al bezig geweest om een start te maken met de oorlog. Het is aan het dagteam de taak om de diepte in te gaan. Wat zijn de voorspellingen, wat zijn de verwachtingen in de economie en hoe gaat het met de militaire krachten? Hoewel ik er liever niet aan denk, moeten we ook kijken naar hoe groot de kans is dat de oorlog deze kant op komt."
Sidonia knikte. Zoiets groots had ze tot nu toe nog niet meegemaakt op het kantoor. De meeste redacteuren werkten hier al een flinke tijd, dus hadden al het een en ander meegemaakt, dus die zouden ook weten wat er moet gebeuren.
"Zijn er nog speciale taken die ik moet weten?"
Martin en Marina keken elkaar even aan. "Ik ben er vandaag voor de morele support en praatpaal." zei Marina met een glimlach. "Dus als iemand ergens mee zit, dan kan degene mooi even met mij praten. Daarnaast ben ik goed in het zetten van koffie en zal ik met Cerise mij bezig houden met diner. Als je wilt kan jij je kinderen uitnodigen, het is fijn om vandaag even met z'n allen te zijn."
Marina was bijna haar hele werkende leven psychologe geweest. Hoewel er oud geld in de familie zat, had Marina haar eigen rijkdommen ook vergaard met haar werk. Ze werkte veelal met bekendheden en andere rijke personen. Met zo nu en dan een tv optreden erbij. Nu had ze dan haar eigen radioprogramma en was ze ambassadeur van belangrijke goede doelen. Maar op deze dagen kwam ze met Martin mee. Ze vond het belangrijk dat zijn team het werk goed kon doen en ze hadden in het verleden vaak genoeg gemerkt dat men er baat bij had om even tegen iemand anders te praten die geen collega was.
"Ik heb iedereen al een specifieke onderwerp gegeven waarnaar hun afdeling moet gaan kijken. Economie gaat kijken naar de gevolgen, sport zal kijken naar hoe sporters tegenover deze oorlog staan, zoals entertainment dit gaat doen bij de acteurs en actrices. Buitenlandse nieuws gaat kijken naar de politieke gevolgen, evenals binnenlandse nieuws. En dat is wat nu het belangrijkste wat er moet gebeuren."
Sidonia stond op van haar stoel. "Ik laat me ook leiden door de anderen. Ik denk dat zij mij meer kunnen vertellen vandaag dan andersom. Het is alleen jammer dat Margaritha met ziekteverlof is."
Margaritha was een ster in economische zaken en kon met oorlogen en andere bijzondere gebeurtenissen de beurs zeer goed uitlezen en soms ook voorspellen. Maar ze had enkele dagen eerder ziekteverlof opgenomen en het zag er naar uit dat ze voorlopig nog niet kwam werken.
"We kunnen haar vervangster aan het werk zetten en mocht Margaritha zich goed genoeg voelen, kunnen we haar altijd vragen om de stukken even na te lezen." antwoordde Martin en hij zag weer hoe het scherm zich vulde met grauwe en grijze beelden. "Ik hoop dat we dit snel kunnen vergeten."
"En anders ik wel." zuchtte Sidonia. Hoewel ze nu goed werk had, was het soms nog steeds lastig om alle ballen hoog te houden. Met tieners als Suske en Wiske moest ze zo nu en dan op de kleintjes letten, maar als deze oorlog te lang zou duren, zou het lastig zijn om alles draaiende te kunnen houden.
Dat was een zorg voor later, eerst was het tijd om iedereen aan het werk te zetten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten