zondag 26 februari 2023

Behind the scenes - 357

  Suske en Wiske Fanfiction
Behind the scenes
357: De Zalige Ziener


Het was Martin die als eerste raar opkeek toen hij voorbij Sidonia's bureau liep. Nu Lambik met de kinderen naar India was gegaan, had hij Jerom opdracht gegeven om op Sidonia te letten. Dit was weer de eerste dag dat ze moest werken en Jerom had er op gestaan dat hij mee zou gaan. Nog steeds als waakhond verkleed. 

"Kan ik je even spreken, Sidonia?" vroeg Martin vanuit zijn kantoor. 

Sidonia stond van haar plek en Jerom wilde met haar mee gaan, maar Sidonia gaf hem het commando om te blijven zitten. "Ik weet vrijwel zeker dat mij niets gaat overkomen op het moment dat ik Martin's kantoor in stap. Kijk jij maar of er niemand binnen komt die hier niet hoort te zijn."

Ze was wel wat gewend van Jerom. Thuis lag hij dan voornamelijk op de bank en hij was een goede waakhond, maar hij nam zijn rollen altijd wel heel erg serieus. Soms wel eens te serieus.

Eenmaal in het kantoor, deed Sidonia de deur dicht en ging tegenover Martin zitten. "Kan ik iets voor je doen?"

"Voor we daar over beginnen, wie of wat is dat bij je bureau?"

"Dat is dus Jerom, de sterkste man van het westelijke halfrond. En Lambik had besloten dat hij mij als een soort waakhond moest bewaken. Tijdens zijn rol als Zalige Ziener heeft hij iets in mijn toekomst gezien wat niet goed zou aflopen. Ik denk dat het wel mee valt, maar Lambik is er heilig van overtuigd dat er iets met mij gaat gebeuren."

Martin keek haar bezorgd aan. "Iets waar ik me zorgen om moet maken? Ik kan je altijd weer naar huis sturen als het moet."

Sidonia schudde haar hoofd. "Ik denk dat het wel meevalt. Als ik de kinderen moest geloven, kon Lambik niet alles goed zien en zou het betekenen dat hij erbij betrokken zou zijn. En aangezien zij nu in India zitten, denk ik niet dat mij nu zo snel iets overkomt. Dus dat is dus dat. Kan ik nu iets voor je doen?"

Martin knikte en besprak met Sidonia de dag. Het zag er naar uit dat het een niet al te drukke dag zou worden, maar bij de krant wist je het eigenlijk nooit. 

Om er voor te zorgen dat alles toch soepel zou verlopen, liep Sidonia weer terug naar haar bureau. Op haar laptop zag het er ook nog rustig uit. Er waren nog geen belangrijke mails binnen gekomen en de redacteurs waren ook nog niet binnen. 

Dit betekende dat ze nu even de tijd had om na te denken over wat Lambik nu precies bedoelde. Hij zag dus iets vreselijks in haar toekomst en het had dus iets met Lambik te maken. Maar zij vroeg aan hem of hij kon zien of ze een partner zou krijgen. Wat had een partner met Lambik én haar grote verdriet te maken? 

De deur van de afdeling ging open en Sidonia keek op. In haar buurt stond Christina stil en keek verbaasd naar Sidonia. 

"Vraag maar niet, het ware lange dagen." zuchtte Sidonia en Christina knikte alleen maar voor ze weer weg liep. 

Dit ging eigenlijk de hele dag door. Mensen wisten niet hoe ze moesten reageren op Jerom en Sidonia had weinig zin om het iedere keer te moeten uitleggen. Gelukkig werd ze verder met rust gelaten en kon ze haar werk doen. 

Ze zette net een stap over de drempel wanneer haar mobiel over ging. Het was een onbekend nummer, maar omdat de kinderen in het buitenland waren, besloot ze wel op te nemen. 

Het duurde niet lang voor ze snapte waar Lambik op doelde. Zij zou inderdaad in een groot verdriet storten en Lambik zou de oorzaak zijn, zoals hij al voorspelde. Alleen zou dit niet gebeuren omdat zij in een relatie zaten, maar omdat haar kinderen - die ook haar alles waren - iets vreselijks zou overkomen op het moment dat zij bij hem zouden moeten zijn. 

Ze werd gebeld door de Indiaanse autoriteiten. Ze hadden een jeep gevonden en van de ooggetuigen had de politie begrepen dat er in die auto ook nog twee kinderen zouden zitten. De hoteleigenaar kon vertellen aan de hand van de beschrijvingen dat het om Suske en Wiske ging en had van Lambik haar nummers gekregen voor noodgevallen.   

Het enige wat ze nu kon doen was hopen dat Lambik zo snel mogelijk contact zou opnemen zodat ze iets meer zou weten, tot dan moest ze een manier vinden om zichzelf rustig te houden. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten