zondag 7 mei 2023

Behind the scenes - 368

 Goed, dus zelfs mijn favoriete striphelden zijn eerder in een van de meest iconische achtbanen geweest dan ik... Heel eerlijk, misschien had ik meer verwacht of gehoopt. Steampunk is een soort van mijn ding, redelijk erg. En ik had stiekem Sidonia wel in een stoere/mooie Steampunk outfit gehoopt te zien. Wie weet in de toekomst🤞

Suske en Wiske Fanfiction
Behind the scenes
368: Rookburgh Rookies

De avond was ondertussen in het park gevallen. Suske en Wiske waren vroeg naar hun cabine gegaan, het avontuur mocht dan tof zijn en volgens Sidonia dan maar een paar minuten hebben geduurd, voor hen voelde het als een hele dag. 

Sidonia en Lambik hadden besloten om dan de dag samen af te sluiten in de bar van het hotel. Lambik leek nog in de sfeer te zitten van het avontuur en vond het wel een passend thematische afsluiting om dit dan te doen in de bar van het hotel. Het gaf ook wel nog een beetje het gevoel van spanning en avontuur en zo had Sidonia het avontuur dan toch ook een beetje meebeleefd. 

Sidonia keek naar Lambik. Ze zaten aan een van de tafeltjes met luie stoelen te genieten van hun drankje. De kinderen hadden ondertussen het hele verhaal verteld en zoals Sidonia het eigenlijk wel verwacht had, had Lambik zich weer eens laten verleiden om voor de vijand te werken. "Ik snap eigenlijk niet hoe je het iedere keer weer voor elkaar krijgt."

"Wat bedoel je? Dat ik samen met de kinderen op avontuur ga?" vroeg Lambik verbaasd. "Meestal is daar weinig voor nodig met die kinderen van jou."

Sidonia schudde lachend haar hoofd. "Dat is zeker waar, maar ik doelde op iets anders, mijnheer Lambik. Hoe krijg je het voor elkaar om voor An Traciet te gaan werken? Was er echt niet iets in je geweten wat alles zou tegenspreken?"

Lambik zuchtte en nam een slok van zijn bier. "Meen je dit serieus, Sidonie? Het is tot een goed einde gekomen, zoals altijd als ik meega. Ik kan er toch ook niets aan doen dat ze best goede redeneringen hebben om hun te helpen. En dat was ook maar van korte duur, toen ik zag dat ze fout was, heb ik besloten om de echte held te spelen."

Sidonia wilde nog iets zeggen, maar haar mobiel dacht er anders over. Ze pakte het apparaat en keek naar het scherm. "Martin? Waarom bel je? Ik dacht dat Marina jou had meegenomen naar Spa?"

"Heeft ze ook." klonk een vrouwelijke stem aan de andere kant. "Alleen krijgt meneer het voor elkaar om ziek te worden. Dus zal ik je maar alvast waarschuwen dat je waarschijnlijk alle afspraken voor maandag moet verzetten voor Martin."

"Het spijt me om te horen, Marina." zei Sidonia met een glimlach. "Ik wens jullie dan beterschap, misschien kan je zelf dan nog van de wellness genieten."

"Ik ga mijn best doen. Geniet jij dan ook nog van je weekend weg."

Sidonia plaatste haar mobiel weer in haar tas en ze keek naar Lambik. "Dat wordt een vroege ochtend en een lange dag maandag." zuchtte ze. "Even naast het feit dat het sowieso al een lange dag zou gaan worden als iedereen op het kantoor zou zijn."

Lambik keek haar verbaasd aan. "Hoezo? Het is juist gezellig als iedereen er is?"

"Niet als redacteur entertainment weet te vertellen dat de cabines van zeer knus zijn nadat ik had verteld dat de kinderen samen in één cabine wilden slapen."

Sidonia had het Lambik wel eens vaker verteld welke verhalen er weer eens over hun relatie over de vloer gingen. Vaak waren het plagerijtjes, was Sidonia wel wat gewend en vertelde ze bijlange niet alle verhalen aan Lambik, maar soms moest ze het ook even aan iemand kwijt. 

Lambik schudde zijn hoofd. "Laat ze kletsen, Sidonia. Zolang wij maar weten hoe de vork in de steel zit."

Sidonia pakte haar wijn en nam een slok. Dat was vaak ook het probleem niet, tenminste niet voor haar. Het probleem zat het meer in het feit dat Christina dan toch ideeën aanpraatte die vrij lang in Sidonia's hoofd bleven spoken. En dit keer was ze iets verder gegaan dan normaal. Dat het misschien wel een hele fijne avond kon worden met z'n tweeën. 

Natuurlijk had ze de hoop nog niet opgegeven, maar ze wist ook beter dan dat. Het zou nu ook niet zo zijn dat Lambik haar ineens in zijn armen zou nemen en naar hun cabine zou brengen, voor wat voor een avond dan ook.

"Sidonie, waar denk je aan? Wat heeft Ricardo gezegd?"

Lambik's stem bracht haar weer naar het nu en ze voelde een blos op haar wangen. Dit was dus ook de reden waarom ze liever niet aan dit soort dingen dacht. 

"Het was Christina en ik ga het niet herhalen. Sommige dingen kan je maar beter niet weten, Lambik." zuchtte Sidonia en ze nam weer een slok van haar wijn. "Hebben we nog een ander onderwerp waar we over kunnen praten?"

"Te beginnen met het weer." zei Lambik, niet helemaal overtuigend klinkend. "Weet je zeker...?"

"Geloof me, alles liever dan waar ik nu aan denk." zuchtte ze. "Of welke attracties we morgen nog kunnen doen, als je lichaam het nog aankan."

Dus, zoals een gentleman het zou betamen, sneed Lambik maar een ander onderwerp aan. Sidonia had niet verwacht dat ze nu zo'n lange tijd alleen samen met Lambik zou zijn, maar het gevoel bleef wel hangen.

Nu moest ze dat romantische gevoel van haar af zien te schudden voor het te beschamend voor woorden zou worden. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten