Behind the scenes - 339

Het spijt me. Het heeft een tijdje geduurd, maar dat komt ook omdat er eigenlijk best veel in dat jaartje is gebeurd. Long story short; full-time baan, full-time husband en alles er om heen heeft er voor gezorgd dat ik eigenlijk weinig tijd had om te schrijven. Zo nu en dan bits en pieces, maar ik kreeg het niet meer voor elkaar om volledige verhalen te schrijven. 

De komende weken ga ik weer iedere week schrijven en posten. Ook omdat ik eindelijk alle drukte een plekje heb kunnen geven en nu eindelijk weer aan schrijven toe kom. (het helpt ook als je jezelf een deadline geeft en een schop onder de kont zodat je iedere dag een aantal woorden per dag schrijft) Het zal misschien weer een enkele keer voorkomen dat ik er 2 in een week post, zoals voorheen zijn er gewoon verhalen die makkelijker een verhaal laten schrijven.

xxx'jes

Eszie

Suske en Wiske Fanfiction

Behind the scenes

339: Planeetvreter

Het was ongelooflijk. Daar stond ze, tegenover haar een enorm cruiseschip. Sidonia had soms nog steeds het idee dat ze droomde. Ze was in de Bremerhaven, samen met Lambik en ze stonden op het punt om een week op vakantie te gaan. Het idee alleen al om samen met Lambik weg te zijn, vond ze fantastisch. 

Ze keek even naar Lambik, die zowel zijn eigen koffer als die van Sidonia aan het tillen was. Enkele dagen eerder had hij haar gevraagd of ze mee wilde op een cruise reis. Het zou een reis voor twee personen zijn en ze was meer dan blij dat hij haar gevraagd had. Eigenlijk had Sidonia al ja gezegd nog voor Lambik haar alles kon vertellen. 

Sidonia pakte haar mobiel uit haar jaszak. Voordat ze enkele dagen onbereikbaar zou zijn, wilde ze toch zeker weten dat de kinderen zich zouden gedragen.  Ze was dol op haar kinderen en ze vertrouwde beiden ook daadwerkelijk, maar Sidonia kende Suske en Wiske maar al te goed. 

Het duurde niet lang voordat ze Wiske aan de telefoon kreeg.  "Hallo, tante. Ben je Lambik nu al zat? Ik dacht dat je het wel langer uit zou houden met hem." 

"Hallo Wiske. Lambik ben ik nog niet zat, ik wilde alleen weten of alles nog goed ging thuis. En of jullie alles nog een beetje netjes houden."

"Maak je maar geen zorgen om ons, wij redden ons wel. Geniet maar van je reis. Oh ja, en tante, weet je zeker dat je de juiste kleren hebt mee genomen?" klonk er nog grinnikend achter aan. 

Sidonia zuchtte even. Lambik had in eerste instantie alleen verteld dat ze op een cruise reis gingen. Hij had echter niets gezegd over wat de bestemming zou zijn. Sidonia was al bezig met het inpakken van verschillende zomerkleding wanneer Lambik haar ineens vertelde dat ze naar het noorden gingen, de kou in. 

"Dat weet ik zeker. Let allebei een beetje op jezelf, houd het huis alsjeblieft aan kant en ik zie jullie binnenkort weer. " 

Sidonia eindigde het gesprek op het moment dat Lambik naast haar stil stond. Lambik stond er op dat hij beide koffers zou dragen, maar het zag er naar uit dat hij daarop terugkwam. 

"Wat heb jij allemaal ingepakt?" vroeg Lambik met een zucht wanneer hij de koffer van Sidonia naast haar neerzette. "Ik krijg bijna het idee dat je lood hebt meegenomen." 

"Het zijn de kleren die ik nodig zal hebben tegen de kou." antwoordde Sidonia. Ergens was ze er nog steeds niet blij mee dat Lambik haar mee naar de koud had genomen in plaats van naar de zon. Ze had al haar spullen opnieuw moeten inpakken en was haar koffer inderdaad zwaarder geworden dan eigenlijk de bedoeling was. 

Sidonia besloot er maar verder geen woorden aan vuil te maken en pakte haar koffer op. Samen liepen ze het schip op. De buitenkant van het schip zag er indrukwekkend uit, maar de binnenkant was eigenlijk een en al luxe. Prachtig houtwerk, beschilderde plafonds en medewerkers die er allemaal op en top uitzagen. Het toppunt van luxe eigenlijk. 

Terwijl Lambik zich meldde bij de receptie, keek Sidonia om zich heen. De komende week zou ze hier verblijven en het zou zeker geen straf zijn. 

"Goed, we zitten op het middendek." zei Lambik wanneer hij weer bij Sidonia ging staan. Hij gaf haar een pasje waarop een kamernummer stond.  "De bordjes geven aan welke kant we op moeten." 

Om er maar zeker van te zijn dat ze de goede kant op zou gaan, besloot Sidonia maar voorop te lopen. Het zou niet de eerste keer zijn dat ze in een hotel verdwaalden op zoek naar hun kamer, laat staan dat het dan goed zou gaan op een cruise schip. 

Enkele minuten later stonden ze dan in hun hut. Het zag er prachtig uit. De bedden waren netjes opgemaakt en er stond zelfs champagne op de tafel. Ze hadden een balkon wat op dat moment uitkeek op het prachtige open water. 

Sidonia plaatste haar koffer naast een bed en liep naar het balkon. Ze kon niet wachten om de reis te beginnen, ook al zou het dan naar het noorden van de wereld zijn. 

Enkele seconden later kwam Lambik naast haar staan. "Wat zeg je van een glas champagne? Complimenten van de kapitein, of zoiets. Het stond in het Noors geschreven, maar het klopt waarschijnlijk wel." 

Sidonia draaide naar hem toe. "Hoe zou ik daar nee op kunnen zeggen?" zei ze met een kleine glimlach. 

Lambik schonk de twee glazen vol en hief zijn glas. "Klaar voor een avontuur met z'n tweeën?" vroeg hij met een grote glimlach. 

Met jou altijd... "Ik kan niet wachten." antwoordde Sidonia terwijl ze haar glas zachtjes tegen de zijne tikte. "Laat het hoge noorden maar komen."