eSuske en Wiske fanfiction
Behind the scenes
342: Zwarte Zwevers
Het was eigenlijk een dag zoals altijd. Een aantal collega's zaten op kantoor, een aantal waren op weg naar een gebeurtenis en Sidonia zat zoals altijd weer achter haar bureau. Martin was bezig in zijn kantoor bezig met het plegen van verschillende telefoontjes. Er was op het laatste moment bedacht dat een grote vergadering verplaatst zou worden naar hun kantoor in plaats van het kantoor van een van de zuster kranten.
Dus Sidonia was op dat moment bezig om op het laatste moment de catering en al het andere nog te regelen, terwijl Martin de laatste dingen in orde probeerde te krijgen. De andere dingen zouden even moeten wachten tot later.
"Goed, tijd voor koffie." zuchtte ze wanneer ze de laatste mail voor de vergadering er uit had gestuurd. Ze was de afgelopen uren continue bezig geweest en nu was het wel tijd voor een pauze. Ze keek even om haar heen. Hoewel het bij de chef een chaos was, was het op kantoor zelf vrij rustig. Op dat moment waren alleen Erik, Rosanne en Henry op hun plek aanwezig.
Sidonia stond op van haar bureau en liep naar de machine. Zoals altijd zat Rosanne achter haar bureau de social media pagina's van de krant bij te houden en was Henry op zoek naar iemand bij wie hij zijn verhaal kwijt kon. Gelukkig voor Sidonia was Erik zijn aangewezen slachtoffer.
Net op het moment dat Sidonia naar haar bureau wilde lopen, kwam Christina haar kant op. "De stukken komen er zo aan. Ik moet even een plekje hebben om rustig te zitten en dan stuur ik alles zo snel mogelijk door."
Sidonia gaf haar een kleine glimlach. "Doe rustig aan, Chris. Ze hebben de vergadering naar ons kantoor verplaatst, dus voorlopig hebben zowel ik als Martin nauwelijks tijd om alles door te nemen."
Christina zei gedag en Sidonia liep naar haar plek. Er lag een briefje bij haar laptop en Sidonia pakte het op. "Kon je niet zo snel vinden, ben even naar de vergaderruimte om alles te controleren. Martin."
Sidonia haalde haar schouders op. Als er nu iemand voor Martin zou komen, had ze degene toch wel weggestuurd zolang het niet belangrijk genoeg was. Sidonia gooide het briefje weg en ging weer achter haar laptop zitten.
Het duurde niet lang voordat ze door Christina gestoord werd. Sidonia was bezig met wat mailtjes door te nemen op het moment dat Christina voor haar bureau stond. "Vertel, Chris."
"Moet je eens zien wat Lambik mij gestuurd heeft." Christina legde een papier op Sidonia's bureau en Sidonia pakte het op. "Wat moet ik hiermee?"
Lambik schreef columns over de plekken waar hij was geweest en die stuurde hij dan door naar Christina, aangezien het vaak over het buitenland ging. Ditmaal ging het verhaal over wat hij en de kinderen laatst hadden meegemaakt.
"Wie gaat er nu een verhaal geloven over een onderwatervolk? Er staan niet eens foto's bij." kreunde Christina. "Hoe hard Ricardo het ook probeert, we zijn een krant en geen entertainment blaadje."
Sidonia nam de column door. Lambik vertelde globaal iets over de locatie, maar ging wel heel erg in detail over het onderwatervolk. Suske en Wiske hadden haar het verhaal verteld, maar blijkbaar wilde Lambik het aan meer mensen vertellen.
Sidonia zuchtte diep. Ze wilde ook niet dat het onderwatervolk gevonden zou worden en ze wilde eigenlijk voorkomen dat Lambik zich bij de rest van het team belachelijk zou maken. "Maak je geen zorgen, ik zal het met Lambik hierover hebben."
Christina gaf haar een grote glimlach. "Ik wist dat ik op je kon rekenen. Dank je, Sidonia." Christina liep weer terug naar haar werkplek en Sidonia ging aan de slag met een bericht voor Lambik.
Echter, nog voor ze het bericht kon afmaken, stond er iemand anders voor haar bureau. Sidonia keek op en zag Lambik voor haar neus staan. "Lambik, wat kom jij hier op het kantoor doen?"
Lambik keek langs haar heen. "Is Martin er niet vandaag? Dat is niets voor hem."
Sidonia schudde haar hoofd. "Martin is momenteel druk bezig met het regelen van een vergadering. Maar nu ik je toch spreek..."
"Je hebt mijn stuk al gelezen! Wat vond je ervan? Wat..."
"Lambik!" Sidonia stond op van haar stoel en boog naar hem toe. "Hoe kan je zoiets doen tegenover een volk waarvan je beloofd had dat je hun bestaan niet bekend zou maken?" siste ze. "Natuurlijk gaan we het niet plaatsen. Wees blij dat ik het heb gelezen en niet Martin. Hij had je voor gek verklaard."
Een stilte viel en Lambik keek haar verbaasd aan. "Maar... Martin heeft het dus nog niet gezien?"
"En ik vertrouw Sidonia erop dat als zij zegt dat ik iets niet hoef te lezen omdat zij het al heeft opgelost, dat dit dan ook klopt." klonk er ineens en Martin liep naar Sidonia's bureau toe. "Dus als Sidonia aangeeft dat een artikel niet geschikt is voor onze krant, dan vertrouw ik haar."
"Maar..."
Martin kapte hem af. "Sidonia, kan jij de cateraar even opvangen? Lambik, schrijf maar een nieuw verhaal en val Sidonia niet meer lastig. We hebben het druk genoeg vandaag."
Martin liep naar zijn kantoor en Sidonia sloot haar laptop. "Ik spreek je later nog, Lambik. Deze vergadering is te belangrijk."
Met die woorden liet Sidonia een verbijsterende Lambik achter. De chaos op kantoor ging even voor.
"Goed, tijd voor koffie." zuchtte ze wanneer ze de laatste mail voor de vergadering er uit had gestuurd. Ze was de afgelopen uren continue bezig geweest en nu was het wel tijd voor een pauze. Ze keek even om haar heen. Hoewel het bij de chef een chaos was, was het op kantoor zelf vrij rustig. Op dat moment waren alleen Erik, Rosanne en Henry op hun plek aanwezig.
Sidonia stond op van haar bureau en liep naar de machine. Zoals altijd zat Rosanne achter haar bureau de social media pagina's van de krant bij te houden en was Henry op zoek naar iemand bij wie hij zijn verhaal kwijt kon. Gelukkig voor Sidonia was Erik zijn aangewezen slachtoffer.
Net op het moment dat Sidonia naar haar bureau wilde lopen, kwam Christina haar kant op. "De stukken komen er zo aan. Ik moet even een plekje hebben om rustig te zitten en dan stuur ik alles zo snel mogelijk door."
Sidonia gaf haar een kleine glimlach. "Doe rustig aan, Chris. Ze hebben de vergadering naar ons kantoor verplaatst, dus voorlopig hebben zowel ik als Martin nauwelijks tijd om alles door te nemen."
Christina zei gedag en Sidonia liep naar haar plek. Er lag een briefje bij haar laptop en Sidonia pakte het op. "Kon je niet zo snel vinden, ben even naar de vergaderruimte om alles te controleren. Martin."
Sidonia haalde haar schouders op. Als er nu iemand voor Martin zou komen, had ze degene toch wel weggestuurd zolang het niet belangrijk genoeg was. Sidonia gooide het briefje weg en ging weer achter haar laptop zitten.
Het duurde niet lang voordat ze door Christina gestoord werd. Sidonia was bezig met wat mailtjes door te nemen op het moment dat Christina voor haar bureau stond. "Vertel, Chris."
"Moet je eens zien wat Lambik mij gestuurd heeft." Christina legde een papier op Sidonia's bureau en Sidonia pakte het op. "Wat moet ik hiermee?"
Lambik schreef columns over de plekken waar hij was geweest en die stuurde hij dan door naar Christina, aangezien het vaak over het buitenland ging. Ditmaal ging het verhaal over wat hij en de kinderen laatst hadden meegemaakt.
"Wie gaat er nu een verhaal geloven over een onderwatervolk? Er staan niet eens foto's bij." kreunde Christina. "Hoe hard Ricardo het ook probeert, we zijn een krant en geen entertainment blaadje."
Sidonia nam de column door. Lambik vertelde globaal iets over de locatie, maar ging wel heel erg in detail over het onderwatervolk. Suske en Wiske hadden haar het verhaal verteld, maar blijkbaar wilde Lambik het aan meer mensen vertellen.
Sidonia zuchtte diep. Ze wilde ook niet dat het onderwatervolk gevonden zou worden en ze wilde eigenlijk voorkomen dat Lambik zich bij de rest van het team belachelijk zou maken. "Maak je geen zorgen, ik zal het met Lambik hierover hebben."
Christina gaf haar een grote glimlach. "Ik wist dat ik op je kon rekenen. Dank je, Sidonia." Christina liep weer terug naar haar werkplek en Sidonia ging aan de slag met een bericht voor Lambik.
Echter, nog voor ze het bericht kon afmaken, stond er iemand anders voor haar bureau. Sidonia keek op en zag Lambik voor haar neus staan. "Lambik, wat kom jij hier op het kantoor doen?"
Lambik keek langs haar heen. "Is Martin er niet vandaag? Dat is niets voor hem."
Sidonia schudde haar hoofd. "Martin is momenteel druk bezig met het regelen van een vergadering. Maar nu ik je toch spreek..."
"Je hebt mijn stuk al gelezen! Wat vond je ervan? Wat..."
"Lambik!" Sidonia stond op van haar stoel en boog naar hem toe. "Hoe kan je zoiets doen tegenover een volk waarvan je beloofd had dat je hun bestaan niet bekend zou maken?" siste ze. "Natuurlijk gaan we het niet plaatsen. Wees blij dat ik het heb gelezen en niet Martin. Hij had je voor gek verklaard."
Een stilte viel en Lambik keek haar verbaasd aan. "Maar... Martin heeft het dus nog niet gezien?"
"En ik vertrouw Sidonia erop dat als zij zegt dat ik iets niet hoef te lezen omdat zij het al heeft opgelost, dat dit dan ook klopt." klonk er ineens en Martin liep naar Sidonia's bureau toe. "Dus als Sidonia aangeeft dat een artikel niet geschikt is voor onze krant, dan vertrouw ik haar."
"Maar..."
Martin kapte hem af. "Sidonia, kan jij de cateraar even opvangen? Lambik, schrijf maar een nieuw verhaal en val Sidonia niet meer lastig. We hebben het druk genoeg vandaag."
Martin liep naar zijn kantoor en Sidonia sloot haar laptop. "Ik spreek je later nog, Lambik. Deze vergadering is te belangrijk."
Met die woorden liet Sidonia een verbijsterende Lambik achter. De chaos op kantoor ging even voor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten