Behind the scenes - 360

 Suske en Wiske Fanfiction
Behind the scenes
360: De drijvende dokters

Sidonia keek naar haar mail. Ze kon het niet geloven. Ze was uitgenodigd om als vrijwilliger te komen helpen op een van de Mercy Ships. Over twee maanden zou het schip vertrekken van de haven, dus ze had nog even de tijd om alles te kunnen regelen. Suske en Wiske zouden iemand nodig hebben die zolang voor ze kon zorgen - dat moest haast wel Lambik en Jerom worden - en ze moest er voor zorgen dat ze de juiste uitrusting mee zou nemen, zodat ze het daar uit zou houden voor een maand lang. 

"Wat zit jij hier met een gelukzalige glimlach? Heeft Lambik je eindelijk ten huwelijk gevraagd?"

Sidonia rolde met haar ogen. Ze probeerde het haar collega's nu al zo vaak uit te leggen dat Lambik niet geïnteresseerd was in een huwelijk met haar, maar tot dan toe altijd tegen dovemansoren geweest. Er waren er twee in het bijzonder die haar aan een eventuele huwelijk bleef herinneren. En één daarvan stond dus nu voor haar bureau. 

"Nee, Christina, geen huwelijksplannen. Ik mag over twee maanden mee met de Mercy Ships."

Christina liep naar de zijkant van Sidonia's bureau, zodat ze beter zicht had op het scherm van Sidonia. "Dat is bijna net zo goed als een trouwdag, alleen een stuk goedkoper." zei ze. "Het is een pracht organisatie. Ik heb wel eens met ze gesproken. Hoe lang ga je?"

"Het zal voor ongeveer een maand zijn, dus jullie zullen het een maand zonder mij moeten doen."

Christina dacht even na. "Zou je na je reis een interview willen doen met mij? Het zou de organisatie goed doen en het staat leuk voor onze krant. 'Medewerker van deze fantastische krant gaat mee op de Mercy ships op vrijwillige basis.' Of zoiets."

"Natuurlijk, dat is een kleine moeite om te doen. Je weet me immers te vinden."

"Waar kijken we naar?" klonk er ineens en Sidonia en Christina keken op. Naast hen stond Martin met ze mee te kijken naar Sidonia's scherm. 

"Ik ben uitgeloot om mee te gaan met de Mercy Ships over twee maanden. Ik zou dan een maand wegblijven." Sidonia keek naar Martin en zag hem nadenken. "Het spijt me, Martin. Ik was helemaal vergeten dat ik me hiervoor had aangemeld."

Martin schudde zijn hoofd. "Marina zou me iets aan doen als ik je niet zou laten gaan. Dit soort projecten staan haar nauw aan het hart. Ik neem aan dat Christina je al gestrikt heeft voor een interview?"

"Ik was je net voor." zei Christina met een glimlach. "Ik moet er trouwens vandoor, ik heb zo overleg met iemand uit Mexico."

Christina liep weg en Sidonia keek naar Martin. "Het spijt me oprecht."

"Ik vind wel een tijdelijke vervanger, dat komt goed. En je gaat goed werk doen daar, dus ik zou het niet eens durven om je tegen te houden." Martin keek haar aan. "Als je maar belooft dat je weer heelhuids terug komt. Je bent een fantastische secretaresse."

Sidonia glimlachte. "Dat beloof ik. Bedankt voor je lieve aanmoediging, dat doet me goed."

"Stuur me de definitieve data door, dan zorg ik voor vervanging." zei Martin voor hij weer naar zijn kantoor liep. 

Lang om na te denken over de lovende woorden kreeg Sidonia niet. De volgende persoon stond alweer voor haar bureau. "Wat doe jij hier?"

Lambik leunde op de rand van haar bureau en keek naar haar. "Ach, ik was zomaar hier in de buurt voor een klusje en aangezien het bijna tijd is voor de lunch, vroeg ik me af of je met mij mee wilde gaan."

Sidonia keek hem verbaasd aan. Hoewel ze vaker samen een hapje hadden gegeten in het verleden, was dit vaak ten viering van het een of het ander. "Vanwege welke gelegenheid?"

Lambik haalde zijn schouders op en ging weer recht staan. "Omdat de helft van de dag er alweer op zit? Moet er een reden zijn?"

Sidonia schudde haar hoofd en ruimde haar spullen op. "Je hebt gelijk, er is niet altijd een reden nodig om iets fijns te gaan eten."

En er was zeker geen reden nodig om samen met Lambik te zijn.