Ha, uiteindelijk is het me wel gelukt. Dus dan maar een derde verhaal erbij
(Nummer 3)
Sidonia keek naar haar mobiel. Alles stond op dat moment in de oven om warm te blijven totdat Lambik thuis was van zijn klus, maar in die tussentijd werd ze gebeld door Cerise. Die haar aan het videobellen was om precies te zijn.
"Cerise, is er iets aan de hand?" vroeg Sidonia terwijl ze het videogesprek accepteerde. Er was eigenlijk geen reden waarom Cerise haar nu zou bellen.
Cerise keek naar Sidonia en glimlachte. "Zeker niet nu ik weet dat jij je houdt aan onze deal. Je ziet er weer prachtig uit."
Sidonia gaf haar een kleine glimlach. De dag ervoor had ze aan Cerise een recept gevraagd voor die avond en ze kon het recept alleen krijgen als ze dezelfde jurk aan zou trekken die ze ook had aangetrokken op haar 'date' met Cerise. Hoewel Sidonia die avond nog twijfelde om het aan te trekken, wist ze dat ze nu een keer haar stoute schoenen moest aan trekken. "Jouw reden was ook doorslaggevend gisteren. En je hebt gelijk, misschien moet ik hem een keer laten zien wat hij mist als hij mij op afstand houdt."
"Het komt goed, Sidonia. Je zal zien, op het moment dat hij je in de gaten krijgt, zal hij alleen maar trek hebben in het dessert."
"Wat bedoel je, Cerise? Ik heb geen dessert voorbereid en volgens jou was dit recept meer dan genoeg." zei Sidonia verbaasd en Cerise schoot in de lach. "Mis ik iets?"
"Ik doelde eigenlijk op iets anders op een andere plek dan de eetkamer, maar ieder zo zijn voorkeuren. Maar fijn om te weten dat je soms heerlijk naïef kan zijn. Veel plezier vanavond en let een beetje op de alcohol."
Cerise sloot het gesprek af en Sidonia keek verbaasd naar haar telefoon. Ze had even geen idee waar Cerise het nu uiteindelijk over had.
Lang om over het gesprek na te denken kreeg ze niet, want niet veel later hoorde ze de voordeur open gaan en hoorde ze Lambik binnen komen.
"Sidonia?" klonk er verbaasd, maar Sidonia wilde hem geen kans geven om verder te gaan met zijn zin.
"Eerst omkleden, dan vragen stellen." riep ze terug, in de hoop dat hij dan nog niet naar de keuken zou komen. De rest van het huis was al donker, maar voor een volledige sfeer wilde ze alles op tafel hebben en alleen het kaarslicht in de eetkamer aan hebben.
Ze haalde snel alles uit de oven en zette het op tafel neer, deed de laatste lichten uit, stak de kaarsen op de eetkamer tafel aan en ging aan tafel zitten. Enkele minuten later kwam Lambik de eetkamer in, omgekleed in een overhemd en zwarte pantalon, inclusief vlinderstrik. Dit mocht hij dan wel dagelijkse kleding dragen, maar Sidonia wilde voorkomen dat hij in zijn werkoutfit aan tafel zou schuiven.
Lambik keek verbaasd om zich heen en ging tegenover Sidonia zitten. "Waarom zijn alle lichten uit?"
"Ten eerste is het beter voor het milieu, maar ook omdat ik wat sfeer wilde creëren. Ik mag dan niet op je verjaardag koken, dus dan doe ik het een week later op mijn manier." zei ze met een glimlach en ze begon het diner op te scheppen. "Ik hoop dat je trek hebt, het is een recept van Cerise."
"Na een dag klussen altijd, dus ik ben blij dat je vandaag wilde koken. Maar ik dacht dat je voor iedereen zou koken."
"Jerom is met de professor mee en Suske en Wiske zouden vandaag gaan eten bij vrienden, dus ik hoefde niet veel te koken vandaag." Het was misschien een kleine leugen. Het klopte wel dat Jerom met Barabas mee was voor het een of het ander, maar Suske en Wiske waren gewoon thuis. Die waren allang blij dat ze iets mochten bestellen van de centen van hun tante, dus Sidonia hield haar hart vast voor wat ze allemaal zou vinden in haar woonkamer en koelkast. Maar ze wilde zo graag alleen zijn met Lambik.
Het diner verliep zoals een diner zou moeten verlopen. Er werd gepraat en er werd gegeten, bij kaarslicht. Maar geen romantische avances of toespelingen. Gewoon een diner tussen vrienden.
"Je mag tegen Cerise zeggen dat het recept heerlijk was." zei Lambik wanneer hij een laatste hap van zijn diner nam. "En het helpt natuurlijk dat je zo goed gekookt hebt." voegde hij er snel aan toe.
Sidonia lachte en pakte de borden op. "Ik zal het maandag aan haar vertellen. En je hebt gelijk, het was een heerlijk recept." Ze stond op en nam de borden mee naar de keuken. Goed, ze was nu zo ver gekomen en mijnheer Lambik had nog niets gezegd over haar jurk.
Aan de andere kant was Lambik niet zo snel van de complimentjes. Dus er was een kans dat Lambik het daadwerkelijk gezien had, alleen durfde hij misschien niets te zeggen.
Ineens zag ze het scherm van haar mobiel oplichten. Ze had het in de keuken laten liggen zodat ze niet afgeleid zou worden door bijvoorbeeld werk. Terwijl ze haar mobiel pakte, hoorde ze geschuif in de woonkamer.
Wat is hij aan het doen?
Het bericht van haar mobiel kwam van Cerise. Hoe het met de date ging en of hij al had gevraagd naar een dessert. Sidonia besloot het maar niet te antwoorden en legde haar mobiel weer terug op het aanrecht.
Er klonk nog meer geschuif uit de woonkamer en Sidonia besloot maar te kijken wat Lambik allemaal aan het doen was. In de deuropening naar de woonkamer bleef ze staan. Lambik was net bezig om zijn stoel aan de kant te schuiven, naast al het andere meubilair wat tegen de muur stond.
"Lambik, wat ben je in hemelsnaam aan het doen?"
Hij ging rechtop staan en liep naar haar toe. "Ik dacht dat we nog iets konden doen na het eten." Hij stak zijn linkerhand naar haar uit en Sidonia twijfelde even om het te pakken, ze had geen idee wat hij van plan was. Zachtjes trok hij haar naar hem toe en plaatste zijn rechterhand op haar onderrug.
Sidonia gaf hem een glimlach en plaatste haar linkerhand op zijn rechter bovenarm. Hoewel ze niet vaak samen dansten, kwam het wel regelmatig voor. "De laatste keer dat we dit deden was toen we in het verleden zaten met Anne-Marie."
Lambik lachte. "Dat jij als Maroilles met mij de wals danste. Ik had toen moeten weten dat jij het was, we waren goed op elkaar ingespeeld." Hij keek haar aan. "Waarom heb je deze jurk aan?"
"Vind je het mooi?"
Er was even een pauze voor Lambik iets zei: "Is het misschien niet een beetje te veel?"
"Misschien, maar ik had aan Cerise beloofd dat ik deze jurk zou dragen als zij mij het recept zou geven."
Dat leverde een verbaasde blik op van Lambik. "Hoe weet Cerise dat jij deze jurk hebt?"
Ze gaf hem een kleine glimlach. "Ik heb het een tijdje terug gedragen, toen ik met Cerise naar dat nieuwe restaurant ging. Ik moest van haar een spraakmakende jurk dragen en dat was deze jurk. En ik moet ook zeggen dat het mij ook zeer beviel om het te dragen."
"Jij bent op date geweest met Cerise?"
"Nee, werkbezoek." zuchtte Sidonia. "Ze kwam me ophalen in een chique auto en heeft me ook weer netjes thuis gebracht. We hebben nog een kop koffie gedaan bij mij thuis en..." Er viel even een stilte voor Sidonia weer verder ging. "Het klinkt echt als een date. Cerise is nog steeds te jong voor mij om een relatie mee te beginnen, even naast het feit dat ik niet eens op vrouwen val. Maar was jij nu echt jaloers, meneer Lambik?"
Hij gaf haar een kleine glimlach. "Op jou en Cerise? Ik zou niet zien waarom."
Sidonia schudde haar hoofd en keek naar Lambik. Ze wist dat hij het niet zou toegeven dat hij jaloers zou zijn op ieder die een date met haar had.
Een stilte tussen hun twee viel en even was de muziek op de achtergrond het enige wat te horen was in de woonkamer.
Al sinds hun eerste ontmoeting had Sidonia het gevoel dat er meer was tussen hen dan alleen vriendschap, al duurde het wel even voor ze het zelf durfde toe te geven. Zelf kwam ze uit een relatie met Roger Less en had ze niet al te veel vertrouwen meer in mannen. Het duurde even voor ze Lambik durfde te vertrouwen en langzaam begon ze andere gevoelens voor hem te krijgen.
Alleen wist ze niet wat Lambik van haar vond. De ene keer kon ze hem schieten, de andere keer was hij zo lief voor haar. Ze wist bijna wel zeker dat hij van haar hield, maar er was iets wat hem tegenhield. Alsof hij zichzelf niet toeliet om van haar te houden.
Maar er was nu nog één ding wat ze graag wilde weten van hem. "Lambikske..."
"Wat is er?"
"Je hebt nooit gezegd wat je van de outfit vond." zei Sidonia met een grote glimlach. "En ik moet toch echt bekennen dat ik nieuwsgierig ben wat je nu van de jurk vind."
Lambik gaf haar een glimlach en hield zijn linkerhand omhoog zodat Sidonia een rondje kon draaien, wat ze dan ook deed.
"Het is een prachtige outfit, Sidonie." zei hij wanneer ze een rondje voor hem had gedraaid. Hij plaatste zijn hand weer op haar onderrug en keek haar aan. "Je ziet er fantastisch uit."
"Dank je, Lambikske. Het betekent veel voor me dat je dit zegt."
Heel even keken ze elkaar aan en Lambik trok met zijn rechterhand Sidonia dichter naar hem toe, zijn blik niet van haar afhoudend. Hij boog dichter naar haar toe. Er waren momenten dat ze de aantrekkingskracht bijna kon voelen. Nu zelfs letterlijk.
Hij gaf haar een zoen op haar lippen. Ook al was het misschien voor enkele seconden, het leek voor Sidonia een eeuwigheid te duren.
Misschien was hij er nog niet klaar voor om zijn ware gevoelens voor haar op te biechten, maar dit kwam al dichtbij.
I've been falling in love with you every day
Geen opmerkingen:
Een reactie posten