vrijdag 17 maart 2023

Het echte leven

 Onbedoeld zijn er dingen uit mijn echte leven in mijn verhalen gesijpeld.

Ik ben het kantoor gedeelte in mijn verhalen ooit begonnen omdat ik meerdere mogelijkheden wilde hebben om een verhaal te maken, want iets baseren op alleen het album was soms nog verdomd lastig. 

Maar ik merk dat het dynamiek van mijn werk nu ook terugkomen in mijn verhalen. 

Hoewel verhouding man/vrouw in mijn team redelijk gelijk is, is er in de samenwerking daar nauwelijks van te merken. Ik ben dol op zowel mijn vrouwelijke als mannelijke collega's. 

De humor is zo flauw, daar kan het zoutgehalte van de dode zee het niveau niet omhoog halen. (dit geldt wel meer voor mijn mannelijke collega's, maar ik probeer ook altijd wel mee te doen) 

Maar ook tussen leidinggevende en ons team hangt er een ontspannen sfeer. 

Toevallig heb ik onlangs een extra takenpakket gekregen en heb ik mijn collega's laten weten dat ze ook niet zo makkelijk van mij afkomen.

Maar ik merk ook dat ik Sidonia - eigenlijk iedereen wel - collega's als die van mij gun. Het zijn toppers. 

Ik wordt gewoon gewaardeerd waar ik bij sta. Ik heb tijdelijk een taak overgenomen en nu wordt ik echt wekelijks gevraagd wanneer ik die taak dan definitief kan overnemen. Het was ook leuk om te doen, maar het was ook duidelijk dat het om een tijdelijk iets zou gaan. Al geef ik wel toe dat ik die taak best definitief wil oppakken, want ik vond het ook oprecht leuk om te doen. 

En ze misgunnen je niets. Ze zijn oprecht blij voor je als je gegroeid bent in je werk. Ik kan ook oprecht over mijn loon praten zonder dat er scheef wordt gekeken. En als je een andere baan hebt, zijn ze heel blij voor je, maar vinden ze het ook jammer als je weggaat. 

Dit team komt dus ook niet zo makkelijk van mij af. ❤️

maandag 12 juli 2021

Het echte leven

 Laat ik eerst met het laatste beginnen. Ik ben ondertussen 30 geworden. Ik kan je vertellen dat ik me geestelijk nog helemaal geen 30 voel. Natuurlijk voel ik de verantwoordelijkheid die ik voor mijn kleintje heb, maar voor alle andere dingen voelt het niet alsof ik nou echt volwassen ben. (Na de bevalling voel ik me lichamelijk wel ouder dan 30, mijn bekken willen nog steeds niet wat ik wil hoewel het beter gaat dan voorheen) 

Zoals je misschien gemerkt heb, loop ik weer flink wat nummers achter. Een nieuwe lid van de familie eist toch echt heel veel aandacht op. Gelukkig zijn er ook dagen dat ik even de avond voor mijzelf heb, al helemaal wanneer mijn blondiesaurus lekker doorslaapt. (wat een geluk hebben we soms) 

Verder is werk ook vreselijk druk. Tijdens de laatste lock-down zijn er toch weer mensen weggegaan en zeker nu met de vakantie voor de deur zijn er meer dagen over. Nu even lekker geld verdienen en sparen voor een groter huisje. (loterijen heb ik al geprobeerd, die werken niet in mijn voordeel... helaas) 

Over het schrijven. Ik probeer weer lekker in te gaan halen nu we als familie toch een ritme hebben gevonden. Het zwangerschapsbrein is er nog steeds, maar ik merk dat het schrijven weer langzaam aan het oude wordt. 

Dit betekent dat ik voorlopig even geen vaste dagen heb waarop ik dingen ga posten. Ik ga gewoon lekker schrijven en wanneer de tekst af is, dan plaats ik het online. 

Hopelijk genieten jullie nog steeds van alle verhalen en kan ik jullie binnenkort weer verder laten lezen. 


xxx'jes

Eszie

Behind the scenes - 354

Suske en Wiske Fanfiction
Behind the scenes
354: Zwijgende van Zwollem

zaterdag 6 februari 2021

Behind the scenes - 353

Dit is echt heel erg. Ik had verwacht dat ik tijdens mijn verlof toch iets meer tijd en inspiratie zou hebben om weer te kunnen schrijven, maar het lijkt wel alsof ik nergens de puf voor heb. Ik weet het ook wel, mijn lichaam moest twee levens in leven houden, maar toch had ik de stille hoop dat ik iets qua fantasie iets meer zou kunnen, nu het lichamelijke steeds meer moeite kostte... 

En tja, wanneer die kleine er is, dan wordt het lastig om nog tijd te vinden. Nu heb ik toch echt minder tijd voor mijzelf

woensdag 16 september 2020

Excuses

 Momenteel is er heel veel aan de hand in mijn privĂ© leven. Naast het feit dat ik eindelijk een vast contract heb (joepie, geen 0-uren meer!), betekent het ook dat ik wat meer aan het werk ben. 

Ook merk ik al een aantal maanden dat ik weinig focus heb. Dat begon al in de tijd van de Corona, maar toen heb ik er weinig aandacht aan gegeven. Misschien omdat ik even mijn gedachten moest verzetten naar het nieuwe normaal of dat ik even geen inspiratie had. 

Nu weet ik wel beter. Momenteel ben ik 6 maanden zwanger en is er dus nu van alles aan de hand. Zo probeer ik nog wel te schrijven, maar zoals ik al zei, mijn focus lijkt zo goed als verdwenen en lijkt het wel of ik nu alles nog moet regelen (niet alleen ik, maar ook mijn man, maar alsnog, zo voelt het wel) 

Dus ik heb even geen puf gehad om te schrijven, maar ik hoop dit zo snel mogelijk weer recht te kunnen trekken. Binnenkort kan ik met verlof en als het goed is hebben we het meeste tegen die tijd wel gehad, dus kan ik rustig aan doen. 

Hopelijk tot snel, met een nieuw verhaal! 

xxx'jes

Eszie