Behind the scenes - 373

Suske en Wiske Fanfiction
Behind the scenes

373: Klaartje Wakker

A mother's child - epiloog

 Nog even een epiloog, ik kon het niet laten. Voorlopig geen vervolg, maar ik wil wel een vervolg schrijven. Het idee staat, en het vervolg zal anders zijn dan het eerste verhaal. 

Maar goed, eerst dit: 

A mother’s child
Epiloog

A mother's child - hoofdstuk 10

 A mother’s child
Hoofdstuk 10

A mother's child - hoofdstuk 9

 A mother’s child
Hoofdstuk 9

A mother's child - Hoofdstuk 8

 A mother’s child
Hoofdstuk 8

Op het moment dat Sidonia de voordeur achter zich dicht had gedaan, was Jacqueline uit bed gekomen. Ze was wakker geworden van de telefoon en nog voor ze maar een been uit bed kon zetten, was Sidonia de deur al uit gegaan. 

Het duurde niet lang voor ze aangekleed was en naar de woonkamer liep. 

De dag ervoor was een bijzondere dag geweest. Terwijl Sidonia bezig was met de boodschappen, had Jacqueline gezien dat Sidonia eigenlijk naar haar vader zou gaan die dag. Sinds het moment dat ze wel naar haar dochter moest voor hulp, stond ze in tweestrijd. Aan de ene kant wilde ze haar ex-echtgenoot weer zien, aan de andere kant was ze ook bang hoe hij zou reageren. Ze waren immers beiden de jongsten niet meer en zijn hart  zou het misschien kunnen begeven. 

Maar ze wilde ook haar excuses aanbieden voor het te laat zou zijn. Dit was allemaal niet gebeurd als ze voor haar gezin had gekozen. 

Jacqueline pakte een kom, ontbijtgranen en wat fruit. Ze was nooit iemand geweest die in de ochtend een stevig ontbijt kon nuttigen. Ze ging aan de eettafel zitten en sloeg de krant open. Niet dat het nieuws haar nu zo kon opbeuren, het leek wel alsof het nieuws alleen maar slechter werd de afgelopen jaren. 

Maar al snel gingen haar gedachten naar de dag ervoor. Ze had Jacques’ adres gevonden en ze had besloten om hem op te zoeken. Ze snapte de verbazing op het moment dat hij de deur open deed; hij verwachtte immers hun dochter die dag. 

Nog voor Jacqueline iets kon zeggen, had hij de deur open gedaan en binnen gelaten. Het was altijd een goede man geweest en ze had hem als vuil behandeld. 

Dus het eerste wat ze deed was haar excuses aanbieden. Hij had haar gedrag al die jaren eerder niet verdiend en ze verdiende eigenlijk ook niet zijn vergiffenis. 

Ze hadden die middag gepraat. Over hun dochters, over de avonturen die ze beiden hadden beleefd en wat nu de toekomst inhield. Jacqueline had al aangegeven dat ze geen verwachtingen had en dat ze zo snel mogelijk weer uit hun levens zou verdwijnen. Jacques had haar tegengehouden. Ook al was het soms moeilijk, hij kon haar niet vergeten. En hij wilde het contact weer opbouwen. 

Jacqueline zuchtte. Al die jaren eerder dacht ze dat ze er goed aan deed om haar gezin vaarwel te zeggen. Ze had altijd het gevoel gehad dat ze niet kon groeien door haar gezin. Maar als ze weer eens aan de andere kant van de wereld zat, in haar eentje in een hotelkamer, was er eigenlijk niemand die ze even kon bellen. Jaren had ze gespeeld met de gedachte om weer terug te gaan naar haar gezin, maar de gedachte van een dichte deur zorgde er altijd voor dat Jacqueline nooit de stap zette. 

Tot ze die grote fout maakte. Het was een fout die een nieuweling zou maken, niet een doorgewinterde zakenvrouw als zij. Ze had het geld van haar cliënten geïnvesteerd in de verkeerde zaken; in de bedrijven waar ze haar cliënten juist voor gewaarschuwd had. 

Een klop op de voordeur deed haar opschrikken. Sidonia had tot dan toe nooit de voordeur op slot gedaan, dus wie er nu voor de deur stond, kon geen bekende zijn van Sidonia. 

Jacqueline stond op van tafel, maar nog voor haar brein kon registreren wat er precies gebeurde, werd er een doek voor haar mond en neus gehouden. Maar dit ging niet zomaar, Jacqueline zou zich niet mee laten nemen zonder een gevecht te leveren. 

Ze trapte hard met haar hielen op zijn voeten, net voorbij de middenvoetsbeentjes zoals haar zelfverdedigings instructeur had geleerd. De man schreeuwde het uit en liet haar weer los.

“Wat in hemelsnaam…”

Jacqueline draaide zich om. Ze herkende deze stem, het was een van haar cliënten en de enige die zoiets ook maar kon uitvoeren. 

Maar hoe was degene nu erachter gekomen waar ze zat? Ze was zo voorzichtig geweest om geen sporen achter te laten. 

De chloroform begon te werken en ze voelde zich steeds duizeliger worden. Er moest een manier zijn om Sidonie een hint te geven wie achter haar ontvoering zat. 

Jacqueline probeerde na te denken, maar ze voelde zich steeds verder wegzakken. Ze zakte door haar benen en wist nog op het laatste moment zich vast te grijpen aan een knoop van het jasje van haar belager. 

“De duivelse vrouw heeft mijn jasje geruineerd! Dan kan ze dat ook maar meteen terugbetalen. Zet het ook maar op de rekening!”

Dat was het laatste wat Jacqueline meekreeg voor ze wegzakte in het donker. Het spijt me, Sidonie. Ik heb dit nooit zo gewild.

A mother's child - Hoofdstuk 7

A mother's child
 Hoofdstuk 7

Behind the scenes - 372

Ok, ik wil het toch even gezegd hebben... Ik had bijna een soort hartaanval toen ik de naam Cerise voorbij zag komen. Mijn gedachte ging echt uit naar het feit dat de initialen van Lambiks moeder het woord M.A. zou maken... Helaas, maar dit was een soort van ook de reden waarom ik Cerise had gekozen voor mijn Cerise. Ik wilde een personage met een ander lichaam dan al dat afgetrainde wat ik blijkbaar op kantoor al had laten lopen. En dat in combinatie met rood haar kom je op de naam Cerise. 
Ik geef Peter geen ongelijk. 

 Suske en Wiske Fanfiction

Behind the scenes

372: Bolhoed Bik

A mother's child - Hoofdstuk 6

A Mother's Child 
Hoofdstuk 6

A mother's child - Hoofdstuk 5

A mother's child
Hoofdstuk 5

A mother's child - Hoofdstuk 4

A mother's child
Hoofdstuk 4

A mother's child - Hoofdstuk 3

A mother's child
Hoofdstuk 3

A mother's child - Hoofdstuk 2

A mother's child
 Hoofdstuk 2

A mother's child

 Ik heb het gewoon besloten dat ik het gaat posten. Jaren geleden - ik denk bijna zo tien jaar - ben ik met dit idee gekomen. Pas een jaar of twee geleden heb ik besloten om het uit te werken. Dit verhaal draait meer om Sidonia's moeder, maar die van Lambik komt er ook in voor. (spoilers, nu al, ik weet het.) 
En ik weet ook wat ik heb geschreven. Ik heb besloten om Sidonia's moeder niet meer in leven te laten zijn in mijn serie 'Behind the scenes', maar zie het als een ander universum waar Sidonia's moeder wel nog leeft en die van Lambik dan ook (nog meer spoilers, ik ben lekker bezig.) 

Aan de ene kant ben ik blij dat ik dat heb gedaan, aan de andere kant had ik dit veel eerder willen doen. 

Op dit moment - 23/01 - is er eigenlijk bijna niets bekend over het verhaal Bolhoed Bik. Alleen dat Lambiks moeder er in voor gaat komen en we meer over Lambiks jeugd gaan horen. 

Daarom heb ik besloten om nu de eerste delen van het verhaal alvast te delen. Nog niet alles is af, maar het is een begin. 

EDIT - 31/01
Ik heb besloten om de namen niet te gaan veranderen. Marylène en Cerise lijken elkaars tegenpolen te zijn. Je zult in het verhaal zien dat Marylène heel anders is dan Cerise. En dit wil ik eigenlijk ook wel zo houden. Ik denk dat er delen van mijn verhaal dan echt op zijn kop moeten worden gezet. Ik kan in de toekomst altijd wel kijken of ik de hoofdstukken van Marylène toch ga veranderen naar hoe Cerise zou zijn, maar ik ben bang dat in mijn hoofd Cerise zodanig anders zou reageren op bepaalde scenes en gevoelens, dat mijn verhaal niet meer wordt zoals ik het voor ogen had. 

xxx'jes
Eszie

==

A mother's Child
Hoofdstuk 1

Behind the scenes - 371

 Suske en Wiske Fanfiction

Behind the scenes

371: De zoevende zusters

Happy New Year